Πως καταλήγει να γίνει κάποιος "κριτικός κινηματογράφου";
Θέλω να πω πως δεν νομίζω να ξεκινά κανείς από μικρός και να λέει, εγώ άμα μεγαλώσω σέλω να γίνω κριτικός κινηματογράφου, έτσι δεν ειναι;;
Άρα;; Πώς γίνεται;;;
Μήπως ξεκινάς από καμιά σχολή δημοσιογραφίας, πας για δουλειά και γι' αρχή σου δίνουν κινηματογράφο (αντί για φαρμακεία) και.. κολλάς;;
Η' μήπως το ξεκινάς για ηθοποιός ή σκηνοθέτης, βλέπεις πως δεν σου βγαίνει και.. βγάζεις το άχτι σου με αυτόν τον τρόπο;;
Η' μήπως γίνεται κι αλλίως;;
Απόψεις, σκέψεις;; Κανείς;;
Όπως και για κάθε επάγγελμα, χωρίς να κατέχω το συγκεκριμένο, αν το αγαπάς και το θέλεις, το δρόμο τον βρίσκεις...
ReplyDeleteΥπαρχουν σπουδες Κινηματογραφου και νομιζω περνας κι απο δημοσιογραφια...η κατι τετοιο.
ReplyDeleteΠαντως σαν χομπυ ξεκιναει και καταληγει πορωση, γιατι αλλιως πως αντεχεις να βλεπεις 2 ταινιες ημερησιως μεσο ορο, το χρονο, και μαλιστα πρωινες ωρες?
Δεν ξέρω.. Ξεκινώντας από αυτήν ακριβώς την τρέλα και την πόρωση, εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να παρακολουθώ απ' έξω και απλά να κρίνω άλλους που το κάνουν..
ReplyDeleteΤο σινεμά είναι πάθος, είναι τέχνη.. Η κριτική στην τέχνη, εκτός του ότι εξ ορισμού είναι υποκειμενική, καταλήγει σε.. ένα επάγγελμα σαν όλα τ' άλλα..
Εκεί πήγαινε και το post.. Όταν κάτι είναι όνειρο, είναι πάθος, μπορείς απλά να αρκεστείς στο να το κοιτάς, αλλά να μην το ακουμπάς;;