Wednesday 27 May 2009

Review: Lars and the real girl (2007)

The search for true love begins outside the box..

Όταν είχα πρωτακούσει γι' αυτήν την ταινία, δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον.. Αν και ο Ryan Gosling μου την είχε ήδη.. κάνει μια φορά (βλέπε The Notebook), δεν ήμουν αρκετά πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να το επαναλάβει (για ποιό λόγο άραγε;)

Πρίν από λίγους μήνες όμως, μια καλή φίλη μού ανέφερε πως είδε την ταινία σε DVD και την λάτρεψε.. κι επειδή η φίλη αυτή συνήθως ξέρει τι λέει, δεν το πολυσκέφτηκα.. Το story εξάλλου ήταν - έτσι κι αλλιώς - υποσχόμενο, η παραγωγή ανεξάρτητη, το cast αξιόλογο, υπήρχαν αρκετές προυποθέσεις για κάτι καλό..

Και μέχρις ενός σημείου, οι προσδοκίες δεν διαψεύστηκαν.. Η ιστορία του Lars, ενός υπερβολικά ντροπαλού 30άρη, που ζει απομονωμένος σε ένα γκαράζ και μια μέρα αποφασίζει(;;) να συνάψει σχέση με ένα... sex-doll, δίδεται με έναν τρόπο όχι απλά πειστικό (λόγω - κυρίως - σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή), αλλά και φρέσκο.. δυναμικό.. ανεξάρτητο.. αυθεντικό.. πρωτότυπο!

Χωρίς υπερβολή, η ταινία σε βάζει γρήγορα στο - αν μη τι άλλο, ιδιαίτερο - σύμπαν της και, με τις μικρές, ευχάριστες και απρόσμενες εκπλήξεις να διαδέχονται η μία την άλλη, σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και σε κάνει να αναρωτιέσαι το.. αυτονόητο: τι θα γίνει άραγε στο τέλος;

Ε, δυστυχώς, εκεί είναι που τα χαλάμε..

Warning: Spoilers ahead!!

Γενικά, όπως έχω ξαναγράψει καλό είναι να μην γίνονται συγκρίσεις μεταξύ ταινιών, δεν έχει νόημα, ο κινηματογράφος είναι τέχνη και ως τέχνη δύσκολα επιδέχεται συγκρίσεων.. ΟΚ, καλά αυτά ως θεωρία, αλλά κι εμείς άνθρωποι είμαστε, καμιά φορά ξεφεύγουμε..

Εγώ, έστω κι αν ήξερα πως δεν έπρεπε, όσο περνούσε η ώρα (και έβλεπα πως η ταινία εξελισσόταν με τον τρόπο που εξελισσόταν) περίμενα / προσδοκούσα φινάλε α λα... The Secretary.. Πριν αρχίσετε μερικοί-μερικοί να με λέτε.. περίεργο ή (ακόμα και) ανώμαλο, δεν εννοώ φυσικά γάμους, παιδιά με το sex-doll κτλ.. Δεν είμαι τρελός!

Αυτό που θα ήθελα να δω ήταν μια ειλικρινή και συνειδητή "αναγνώριση" τόσο από τον Lars όσο και από τους γύρω του, του τι τον "οδήγησε" στην Bianca και μια σταδιακή (αλλά όχι τόσο εύκολη) αποδοχή του - όποιου - "προβλήματος" (σε πολλά εισαγωγικά) σε μια διαδρομή προς την λύτρωση - μια λύτρωση που θα έβαζε την Bianca συνειδητά πίσω στο κουτί της και θα επέτρεπε στον Lars να αντιμετωπίσει τους - όποιους - δαίμονες του.. μόνος του, χωρίς απαραίτητα ένα νέο girlfriend.. (ελπίζω να μην αποκάλυψα πολλά!)

All in all, μια πολύ καλή ταινία, που σίγουρα αξίζει να την δείτε.. Η ερμηνεία του Ryan Gosling είναι εξαιρετική (ηθοποιός που απ' ότι φαίνεται ψάχνεται ο ίδιος πολύ κι έτσι ξέρει να διαλέγει και ψαγμένες ταινίες) και η σκηνοθεσία τον στηρίζει σε όλες τις "δύσκολες" σκηνές που πρέπει να.. παίξει μπάλα με μια πλαστική κούκλα.. Κατά την προσωπική μου άποψη όμως, ο σκηνοθέτης στο τέλος επιλέγει τον εύκολο δρόμο (γιατί;) κι έτσι αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση..

No comments:

Post a Comment