Παπαγαλάκια (2)

Μα πόσα υπάρχουν; Τώρα έκαναν την εμφάνιση τους και στα blogs του gazzetta.gr, εδώ

Πλέον είναι της μόδας να βρίζει ο καθένας τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Σίγουρα έχει κάνει λάθη, έχει λειτουργήσει πολλές φορές παρορμητικά, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι όσα έχει κάνει για την ομάδα δεν τα έχει κάνει κανείς άλλος.

Για μένα είναι απαράδεκτο, ειδικά σε μια ημέρα όπως η σημερινή, να πάνε κάποιοι στο γήπεδο για να βρίσουν τον Κόκκαλη. Όπως ο ίδιος είπε χθες στο ΔΣ έχει δώσει πάνω από 150 εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια για να βγάλει τον Ολυμπιακό από τα πέτρινα χρόνια και να φέρει την ομάδα στο σημείο να μαζεύει τις κούπες σαν τα πουκάμισα, μόνος του κόντρα σε όλους, έχοντας, βέβαια, στο πλευρό του τον κόσμο του θρύλου. Δεν θα διαφωνήσω ούτε σε αυτό που είπε ότι «η δική μου προσφορά δεν μπορεί να μπει στη ζυγαριά με εκείνη του Μπάγεβιτς, του Βαλβέρδε ή του Ριβάλντο».

Έτσι είναι, χωρίς πολλές κουβέντες και ας μην παρασυρόμαστε από την παρόρμηση της στιγμής. Ούτε πιστεύω ότι θα βρεθεί κάποιος από εσάς να πει ότι «αν βαρέθηκε, ας σηκωθεί να φύγει». Και να το πει κανείς, σίγουρα δεν το πιστεύει. Ο Κόκκαλης στο 90% των αποφάσεών του λειτουργούσε και λειτουργεί ως οπαδός και μάλιστα φανατικός. Είχε φανταστεί κανείς πριν μερικά χρόνια ότι η ομάδα θα έπαιζε σε ένα τέτοιο στολίδι και θα είχε παικταράδες του διαμετρήματος ενός Ριβάλντο, ενός Καρεμπέ, του Ζιοβάνι και δεν συμμαζεύεται;

Ακόμη και στο θέμα Κετσπάγια, παρότι δεν τον θεωρώ ιδανικό για να αναλάβει την ομάδα έχω τις ενστάσεις μου. Δεν τον θεωρώ δηλαδή χειρότερο από τον Λεμονή, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να έρθει ο «καλύτερος» για τον Ολυμπιακό.

Σιγά με τα σάλια μάγκες...