SPORT24: Ο Σόντερλινγκ "σκότωσε" τον Ναδάλ

Ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ (Νο23) παίζοντας εκπληκτικό τένις, έκανε την μεγαλύτερη έκπληξη στο Γαλλικό Όπεν, καθώς για τη φάση των "16", νίκησε με 3-1 σετ (6-2, 6-7, 6-4, 7-6) τον Ράφαελ Ναδάλ. Μετά τον αποκλεισμό του Νόβακ Τζόκοβιτς (Νο4), σημειώθηκε άλλη μία μεγάλη έκπληξη για τη φάση των "16" του Ρολάν Γκαρός.

Roger, άμα δεν τα καταφέρεις και τώρα...

Looking for Eric (2009)

Την έχω βάλει στο μάτι..

Ken Loach και (oh-ha, we've got) Cantona..

Περισσότερα εδώ

Μ' έχει γονατίσει το διάβασμα...

..αλλά ακόμα αντέχω...

Britain's Got Talent: Diversity - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!

(Σημαντικές) διαφορές...

Σε ένα προηγούμενο post αναρωτιόμουνα αν ο Ολυμπιακός κοιτάζει την περίπτωση του Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς (ή είναι ευχαριστημένος με την παρουσία του.. Πρίντεζη!). Η απάντηση ήρθε από το ρεπορτάζ του sport24.gr

Το λιθουανικό site Krepsinis.net έγραψε το Σάββατο το όνομα του Νόβισα Βελίτσκοβιτς και το συνέδεσε με τον Ολυμπιακό για την επόμενη σεζόν. Ο Σέρβος παίκτης της Παρτιζάν είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και για πολλούς ο επόμενος Ραμούνας Σισκάουσκας, αφού παίζει εξαιρετικά στη θέση "4", αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο "3".

Στο 23 του χρόνια και με ύψος 2.05 (φέτος στην Ευρωλίγκα είχε 11.8 πόντους, 5.8 ριμπάουντ και 1.8 ασίστ σε 19 αγώνες) ο Βελίτσκοβιτς ανήκει στη χρυσή γενιά της Παρτιζάν η οποία τα τελευταία χρόνια εξάγει παίκτης, όπως ο Πέκοβιτς και ο Κέτσμαν και εσχάτως ο Τέπιτς που οδεύει προς τον Παναθηναϊκό. Τον Βελίτσκοβιτς τον θέλουν όλες οι ομάδες που διεκδικούν τη συμμετοχή τους στο επόμενο Φάιναλ Φορ, όπως είναι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Ρεάλ Μαδρίτης.

Αν τον θέλει ο Ολυμπιακός είναι η ερώτηση; Προφανώς, όπως και κάθε ομάδα, αφού πρόκειται για εξαιρετικό παίκτη. Το αν θα τον πάρει είναι άλλο θέμα και σίγουρα όχι της παρούσης, αφού στο Λιμάνι αυτές τις ημέρες σκέφτονται μόνο τις αγωνιστικές υποχρεώσεις που δεν έχουν τελειώσει ακόμη. Όλα τα υπόλοιπα, και όχι μόνο ο Βελίτσκοβιτς, θα εξεταστούν μόλις ολοκληρωθεί η σεζόν.

Μαααλιστα.. Αυτή είναι η διαφορά, λοιπόν.. Ενώ ο ΠΑΟ προλαβαίνει (!!) και να σε νικάει 2-1 στους τελικούς (και με μειονέκτημα έδρας, παρακαλώ) και να κλείνει και παίκτες για του χρόνου (βλέπε Τέπιτς, Καλάθη), εμείς.. τα ζώα μου αργά.. ή αλλίως, υπομονή όπως θα λεγε και μια άλλη ψυχή..

Μάγκες, αν δεν οργανωθούμε σε ΟΛΑ τα θέματα (ελπίζω να καταλαβαινόμαστε) δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε κούπα.. Οργάνωση.. παντού!

(Όχι ακριβώς) Review: Pi (Darren Aronofsky)

Την ταινία την είχα δει στον κινηματογράφο όταν είχε πρωτοβγεί (1999).. και δεν είχα καταλάβει τίποτα.. δεν μπόρεσα ούτε για ένα δευτερόλεπτο να μπω στο σύμπαν του Aronofsky, να καταλάβω τους συμβολισμούς και τα νοήματα της κι έτσι βγήκα από την αίθουσα απογοητευμένος..

Τουλάχιστον είχα την (κινηματογραφική) ωριμότητα να αντιληφθώ πως μάλλον είδα κάτι για το οποίο δεν ήμουν ακόμη έτοιμος (αντί της εύκολης λύσης του να την.. απορρίψω ως σκουπίδι!)

Από τότε πέρασαν 10 χρόνια.. και πριν από λίγες μέρες, αποφάσισα να την ξαναδώ.. Στην απόφαση μου αυτή έπαιξαν ρόλο τρία πράγματα: 1. η παραπάνω ιστορία (που πάντα την είχα στο μυαλό μου), 2. το The Wrestler (που δεν θύμιζε στο παραμικρό αυτό που θυμόμουν εγώ από το π) και 3. η μαγεία του να βλέπεις μια ταινία για δεύτερη φορά!

Βρίσκω το π λοιπόν σαν αφορμή για να μιλήσω για τον 3ο λόγο..

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχει τύχει (ή, ακόμα καλύτερα, έχουν επιλέξει) να δουν μια ταινία για 2η (και 3η και 4η) φορά.. Όσοι το χουν κάνει, θα με καταλάβουν αμέσως.. Το να βλέπεις μια ταινία ξανά είναι πάντα ιδιαίτερο.. και ελάχιστα θυμίζει την πρώτη φορά.. Η πρώτη φορά (δυστυχώς ή ευτυχώς) αναλώνεται στο story - το χω πει πολλές φορές, κινηματογράφος είναι η αφήγηση ιστοριών με εικόνα και ήχο.. άρα είναι λογικό (κι επόμενο) όταν ξεκινάμε να δούμε μια ταινία να θέλουμε να μάθουμε πως θα τελειώσει.. Φυσικά και δεν είμαστε "κλειστοί" ή αδιάφοροι σε όλα τ' άλλα, αλλά η.. ανθρώπινη περιέργεια για το τι θα γίνει στο τέλος μας κάνει πάντα να.. χάνουμε πραγματα..

Απαλλαγμένοι από αυτό το "άγχος", η δεύτερη φορά είναι πάντα μια ευκαιρία να δούμε την ταινία από άλλη οπτική γωνία.. να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας (και) σε άλλα πράγματα, όπως είναι η σκηνοθεσία, τα φώτα, το μοντάζ, αλλά ακόμα και το soundtrack.. πολύ περισσότερο όμως είναι μια ευκαιρία να σταματήσουμε να κοιτάμε την ταινία με τα μάτια του μυαλού (αφού ξέρουμε τι πρόκειται να δούμε) και να την κοιτάξουμε με το συναίσθημα που θέλει (προσπαθεί) να μας δημιουργήσει ο σκηνοθέτης..

Το π, για παράδειγμα, έχει ένα απλό story, αλλά ο Aronofsky το γεμίζει με τόσους συμβολισμούς (τόσο μαθηματικούς όσο και οπτικούς, θρησκευτικούς κ.ά.) που η ταινία αποκτά ένα άλλο χρώμα, μπαίνει σε μια άλλη διάσταση.. Σε συνδυασμό με την ασπρόμαυρη φωτογραφία και το κοφτό μοντάζ, ο Aronofsky δίνει μια άλλη νότα στην ταινία του, μια νότα σαφώς πιο ουσιώδη και λιγότερο πεζή από την απλή αφήγηση μιας ιστορίας..

Εκεί δεν βρίσκεται και στην τελική η ικανότητα του σκηνοθέτη;

Εχμ, εχμ, παιδιά, εμάς δεν μας κάνει δηλαδή ο Νόβιτσα;

Διαβάζω στο gazzetta.gr κι ακόμα μια φορά απορώ με το αν ασχολείται κανείς με την ενίσχυση της ομάδας για του χρόνου..

Στα 22 του χρόνια κι έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του καλύτερου ανερχόμενου παίκτη της Ευρωλίγκα για τη φετινή σεζόν, ο Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς αποτελεί μήλον της έριδος για κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Η τελευταία που προστέθηκε στη λίστα των υποψήφιων μνηστήρων για την απόκτηση του Σέρβου φόργουορντ της Παρτιζάν είναι η Μπαρτσελόνα. Το ενδεχόμενο επιστροφής του Ερσάν Ιλιάσοβα στο ΝΒΑ υποχρεώνει την Μπαρτσελόνα να στραφεί σε άλλες λύσεις για την ενίσχυση του ρόστερ της. Μια από αυτές είναι του 22χρονου Σέρβου φόργουορντ της Παρτιζάν, Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς για την απόκτηση του οποίου ενδιαφέρονται η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Μάλαγα και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας ενώ φημολογείται ότι και ο Παναθηναϊκός είναι μια από τις ομάδες που ενδιαφέρονται για την απόκτησή του.

Έχουμε εμείς κάποιον καλύτερο στην θέση του και δεν το ξέρω;

Stephen Soderbergh and Sasha Grey: The Girlfriend Experience

Και όμως.. Ναι.. Ο άτιμος ο Soderbergh το έκανε πάλι το μαγικό του! Δεν τον πιάνεις πουθενά.. Στην νέα του ταινία, The Girlfriend Experience, πρωταγωνιστεί η - πασίγνωστη - πορνοστάρ Sasha Grey!

Και για του λόγου το αληθές, δείτε μια συνέντευξη της Sasha στο γνωστό κινηματογραφικό site, film.com

I talked to Sasha around four o'clock, in the middle of an all-day press junket. She was exhausted, understandably. "I've been up since six," she says, "and I'm not a morning person. But I'm hanging in there." Since Sasha's positioned herself as the "intellectual" porn star -- she loves to talk to reporters about existentialism and Jean-Luc Godard and other topics suitably pretentious -- I had hoped to spend the second half of the interview grilling her with a spelling bee. Tragically, we ran out of time. Here's what we did get to:

SP: I’d expected your character in your film to be more like the person you are in interviews. I expected you to be playing yourself. But you’re not -- you’re really playing a character here. Were you nervous about whether or not you could make that transition, since you’ve said that in your adult film work you play yourself?

SG: Yeah, I was really excited and happy to be able to prepare for this character, and I did as much as I could. Obviously, the thing I was nervous about the most would be a) working with Stephen and b) Relaxing in front of the camera. Because it’s so easy to be yourself in front of a camera, but to embody this person and talk the way this person would talk was really difficult for the first three or four days -- settling in and getting used to that aspect of it.

SP: Your character in the film is both worldly and, in a lot of ways, also naïve. You came to Hollywood knowing exactly what you wanted to do, and exactly what you were getting into. I’m wondering if it turned out like you expected.

SG: Even better than I expected. Because I was going to porno Hollywood [laughs]. I expected to be in this business for seven or eight years, and direct a few of my own adult films, and kind of make an effect in the inner industry. And that impact, socially and culturally speaking, has gone a lot further than I’d ever expected. And my career and my life has gone even further than I ever would have expected -- in a positive direction.

SP: You embrace your sexuality and the outer limits of female sexuality, and you’ve talked about one of your goals being to promote acceptance of female sexuality. Where did that come from? How were you raised with regards to those issues? When did this mission start?

SG: I was the oldest virgin out of all my friends. I was never really able to have an open dialogue with my mother or my sister about sexuality. I was always made to feel so ashamed. I think once I finally started having sex, it was like a light bulb went off, almost. I found it ridiculous that I was made to feel so guilty about the fantasies that I had. In talking to my girlfriends about their sexual experiences, sometimes they would think some of the stuff that I was into was crazy and weird. And I just thought, you know, why should we have to have that outlook on our sexuality? Everybody’s different, and everybody’s allowed to have their own tastes, as long as they’re not hurting anybody.

SP: As you become more of a mainstream figure and a recognizable name, there’s been something of a backlash against you and what you do for a living. A lot of people don’t seem to appreciate or understand what you stand for. Does that hurt you?

SG: No, it doesn’t hurt my feelings. You have to have a strong backbone if you work in the entertainment business, whether it be adult films or not. Everybody’s entitled to their own opinions. You don’t have to subscribe to my opinion and I don’t have to subscribe to yours, and that’s that.

SP: I know you’re interested in getting into music. Tell me more about that.

SG: Yeah, my band ATelecine released an EP in January. We’re also working on a full-length album; it’ll be a ten-inch. It’s all done through a Brooklyn-based label. It’s really experimental in the truest sense, because, true to my character, I try not to repeat things I’ve done in the past in a creative sense.

SP: So what was it like in school for you? Were you a good student?

SG: I was a good student. I hated school, though [laughs]. I had a lot of friends, I was sort of a pretty good kid. I was sneaky, but I always did what I had to get done. I just hated school.

SP: What were your favorite subjects?

SG: English, definitely. I like to write.

Quiz: Τι κοινό έχουν ο (σκηνοθέτης) Stephen Soderbergh και η (πορνοστάρ) Sasha Grey;;

Για να δω πόσο καλά ενημερωμένοι είναι οι αναγνώστες μου..

Έχετε μια ώρα..

Μοναδικός πιτσιρίκος!!

Φως στη σεξουαλική ζωή των μαθητών Λυκείου του Νομού Θεσσαλονίκης ρίχνει μια έρευνα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.

Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 48% των μαθητών είναι δραστήριο σεξουαλικά και αυτό μας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως το υπόλοιπο 52% έχει πήξει στη μαλακία.

Το 64% των σεξουαλικά ενεργών εφήβων δήλωσε ότι έχει καπνίσει και το 95,5% ότι έχει κάνει χρήση αλκοόλ, οπότε δικαιώνονται όσοι πιστεύουν πως το σεξ είναι εντελώς ξενέρωτο αν δεν γίνεις πρώτα ντίρλα και αν δεν καπνίσεις μετά μια τσιγαρούμπα.

LIFO - 27/05/09

Link εδώ

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ(;;)

Κοίτα τον που μπορεί να γίνει και ηγέτης..

Οι πρώτες δηλώσεις Κετσπάγια (από σκηνο-θετική πλευρά)

Με αφορμή την σημερινή συνέντευξη τύπου του Τιμούρ Κετσπάγια, καλό είναι να αφήσουμε - για λίγο - στην άκρη τα αστεία και να δούμε από σκηνο-θετική ματιά την κίνηση του Κόκκαλη και τις πρώτες δηλώσεις Κετσπάγια..

Ας αρχίσουμε από τα βασικά: ο Κετσπάγια ήρθε στον Ολυμπιακό επειδή είναι φτηνός κι επειδή κατάφερε να αποκλείσει πέρισυ τον Ολυμπιακό από το Champions League. Όχι, ο Κόκκαλης ούτε που τον ήξερε ως προπονητή, ούτε συζήτησε μαζί του και του άρεσε η προπονητική του φιλοσοφία.. Αυτά είναι ψιλά γράμματα.. Ο Τιμούρ δεν ζήτησε ούτε λεφτά ούτε budget και μπορούσε να πλασαριστεί στον κόσμο ως ο προπονητής που στέρησε από τον Ολυμπιακό την συμμετοχή του στους ομίλους του Champions League μετά από πολλά χρόνια.. Αυτά από μόνα τους ήταν αρκετά, ε, αφού συμφώνησε και στο να μην αποζημιωθεί όταν φύγει, το deal δεν ήταν καθόλου δύσκολο να κλειστεί..

Πάμε τώρα στην συνέντευξη τύπου.. Ο Κετσπάγια ξέρει οτι είναι αναλώσιμος.. Ο Κόκκαλης είναι απρόβλεπτος, αποζημίωση δεν παίζει (κλειστό συμβόλαιο σου λέει μετά), τον κόσμο δεν τον εμπνέει.. Έναν μόνο τρόπο βλέπει για να κερδίσει χρόνο: την είσοδο στους ομίλους του Champions League - έτσι ηρεμεί τον Κόκκαλη, παίρνει στήριξη από τα παπαγαλάκια που θα τον βγάζουν απ' τον Αύγουστο πιο πετυχημένο απ΄τον Valverde και κερδίζει μια πίστωση χρόνου από τους οπαδούς...

Γι' αυτό και η - χωρίς περιστροφές - δήλωσή του: "Μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός πρέπει να συμμετέχει κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι άλλο είναι αποτυχία. Έχουμε την ομάδα και πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να πάμε στους ομίλους."

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.. Βάζει τον πήχη στο σημείο που πρέπει (προσοχή: όχι ψηλά, απλά εκεί που πρέπει) - περνάει από πάνω, κερδίζει χρόνο, περνάει από κάτω, έφυγε.. Έτσι απλά..

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον Ολυμπιακό; Πολλά, κυρίως όσον αφορά προετοιμασία και μεταγραφές.. Οι μεταγραφές - όποιες κι αν είναι - πρέπει να γίνουν άμεσα (όχι όπως πέρυσι), γιατί αυτό μπορεί να στοιχίσει (όπως έγινε πέρυσι - ξέρει ο Τιμούρ).. Στην προετοιμασία πρέπει να είναι - ει δυνατόν - όλοι οι παίκτες.. και αυτή (η προετοιμασία) δεν μπορεί να είναι πολύ δυνατή, γιατί οι παίκτες δεν πρέπει να είναι πιασμένοι τον Αύγουστο που κρίνονται τα.. πάντα όλα για τον Κετσπάγια..

Ακριβώς, καλά το καταλάβατε.. Στρατηγική βραχυπρόθεσμη.. Επικίνδυνη (για την συνέχεια της χρονιάς), αλλά και απαραίτητη.. Αποτέλεσμα; Ο χρόνος θα κρίνει, αλλά το βλέπω πιθανό αν περάσει η ομάδα στο Champions League χωρίς την κατάλληλη (δυνατή) προετοιμασία το καλοκαίρι, να τα φτύνει γύρω στο Δεκέμβρη.. Εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος, τρίτη δεν τερμάτισε φέτος η Ανόρθωση; Ή μήπως ο Κετσπάγια ευθύνεται μόνο για την πορεία στο Champions League και όχι γι' αυτήν στο πρωτάθλημα;

Φαντάζεστε να πηγαίνει καλά ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Champions League, αλλά να είναι τριτο-τέταρτος στο πρωτάθλημα; Ποιά θα είναι άραγε η αντίδραση του Κόκκαλη σε μια τέτοια περίπτωση;

Έχουμε άγχος Καραφλίδη; Ε, άμα είσαι έτοιμος για μεγάλη ομάδα, φαίνεται από μακριά..

Δείχνει φοβισμένος ο Κετσπάγια σε αυτό το ξεκίνημα της καριέρας του στον Ολυμπιακό. Έχει αντιληφθεί την ψυχρότητα με την οποία τον «καλωσόρισε» ο κόσμος του Ολυμπιακού, βλέπει και πόσο «συγκρατημένες» απέναντί του είναι οι εφημερίδες και είναι κι αυτός κουμπωμένος. Καταλαβαίνει ότι θα τον βαραίνει για ένα σημαντικό διάστημα αυτή η σύγκριση με τον Ερνέστο Βαλβέρδε, αυτό το «ο απερχόμενος μας είχε έρθει από το ισπανικό πρωτάθλημα κι ο νυν μας ήρθε από το κυπριακό».

Ο Κετσπάγια ξέρει ότι αυτή την στιγμή έχει ένα μονόδρομο μπροστά του: να περάσει την ομάδα στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς λιγκ. Αν τα καταφέρει, θα έχει κάνει το πρώτο βήμα στην προσπάθειά του να κερδίσει τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Διαφορετικά..

Πηγή: gazzetta.gr

Review: Lars and the real girl (2007)

The search for true love begins outside the box..

Όταν είχα πρωτακούσει γι' αυτήν την ταινία, δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον.. Αν και ο Ryan Gosling μου την είχε ήδη.. κάνει μια φορά (βλέπε The Notebook), δεν ήμουν αρκετά πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να το επαναλάβει (για ποιό λόγο άραγε;)

Πρίν από λίγους μήνες όμως, μια καλή φίλη μού ανέφερε πως είδε την ταινία σε DVD και την λάτρεψε.. κι επειδή η φίλη αυτή συνήθως ξέρει τι λέει, δεν το πολυσκέφτηκα.. Το story εξάλλου ήταν - έτσι κι αλλιώς - υποσχόμενο, η παραγωγή ανεξάρτητη, το cast αξιόλογο, υπήρχαν αρκετές προυποθέσεις για κάτι καλό..

Και μέχρις ενός σημείου, οι προσδοκίες δεν διαψεύστηκαν.. Η ιστορία του Lars, ενός υπερβολικά ντροπαλού 30άρη, που ζει απομονωμένος σε ένα γκαράζ και μια μέρα αποφασίζει(;;) να συνάψει σχέση με ένα... sex-doll, δίδεται με έναν τρόπο όχι απλά πειστικό (λόγω - κυρίως - σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή), αλλά και φρέσκο.. δυναμικό.. ανεξάρτητο.. αυθεντικό.. πρωτότυπο!

Χωρίς υπερβολή, η ταινία σε βάζει γρήγορα στο - αν μη τι άλλο, ιδιαίτερο - σύμπαν της και, με τις μικρές, ευχάριστες και απρόσμενες εκπλήξεις να διαδέχονται η μία την άλλη, σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και σε κάνει να αναρωτιέσαι το.. αυτονόητο: τι θα γίνει άραγε στο τέλος;

Ε, δυστυχώς, εκεί είναι που τα χαλάμε..

Warning: Spoilers ahead!!

Γενικά, όπως έχω ξαναγράψει καλό είναι να μην γίνονται συγκρίσεις μεταξύ ταινιών, δεν έχει νόημα, ο κινηματογράφος είναι τέχνη και ως τέχνη δύσκολα επιδέχεται συγκρίσεων.. ΟΚ, καλά αυτά ως θεωρία, αλλά κι εμείς άνθρωποι είμαστε, καμιά φορά ξεφεύγουμε..

Εγώ, έστω κι αν ήξερα πως δεν έπρεπε, όσο περνούσε η ώρα (και έβλεπα πως η ταινία εξελισσόταν με τον τρόπο που εξελισσόταν) περίμενα / προσδοκούσα φινάλε α λα... The Secretary.. Πριν αρχίσετε μερικοί-μερικοί να με λέτε.. περίεργο ή (ακόμα και) ανώμαλο, δεν εννοώ φυσικά γάμους, παιδιά με το sex-doll κτλ.. Δεν είμαι τρελός!

Αυτό που θα ήθελα να δω ήταν μια ειλικρινή και συνειδητή "αναγνώριση" τόσο από τον Lars όσο και από τους γύρω του, του τι τον "οδήγησε" στην Bianca και μια σταδιακή (αλλά όχι τόσο εύκολη) αποδοχή του - όποιου - "προβλήματος" (σε πολλά εισαγωγικά) σε μια διαδρομή προς την λύτρωση - μια λύτρωση που θα έβαζε την Bianca συνειδητά πίσω στο κουτί της και θα επέτρεπε στον Lars να αντιμετωπίσει τους - όποιους - δαίμονες του.. μόνος του, χωρίς απαραίτητα ένα νέο girlfriend.. (ελπίζω να μην αποκάλυψα πολλά!)

All in all, μια πολύ καλή ταινία, που σίγουρα αξίζει να την δείτε.. Η ερμηνεία του Ryan Gosling είναι εξαιρετική (ηθοποιός που απ' ότι φαίνεται ψάχνεται ο ίδιος πολύ κι έτσι ξέρει να διαλέγει και ψαγμένες ταινίες) και η σκηνοθεσία τον στηρίζει σε όλες τις "δύσκολες" σκηνές που πρέπει να.. παίξει μπάλα με μια πλαστική κούκλα.. Κατά την προσωπική μου άποψη όμως, ο σκηνοθέτης στο τέλος επιλέγει τον εύκολο δρόμο (γιατί;) κι έτσι αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση..

Δηλαδή τώρα θέλετε να μου πείτε πως ο Πεπ είναι καλύτερος του Τιμουρ-inho;;

Πολλά μπράβο στην Barca.. Το άξιζε..

Debate 2009 (από την Καθημερινή)

Έρχονται σύντομα..

• Review: Lars and the real girl (2007)
• (Κάτι σαν) Review: π (1999)
  

Για να μην ξεχνιόμαστε...

Κοίτα εδώ τώρα Τι-μούρη!

και με φόντο τον δαφνοστεφανωμένο..

Πίκραααα.....

Ε όχι κι έτσι ρε συ Μάνο (Μίχαλε)

Δείτε εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Μάνου Μίχαλου για το "Ερυθρόλευκο Big Bang" στο μπασκετ..

Ενδιαφέρον, γιατί ενώ ο Μάνος υποστηρίζει οτι φταίνε όλοι, κάνει ειδική αναφορά σε πολλούς, ΕΚΤΟΣ από τον κύριο υπεύθυνο! Αυτόν που κουμαντάρει την ομάδα.. Μερικές φορές η ασυλία που απολαμβάνει ο Γιαννάκης είναι πραγματικά εξοργιστική!

Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως λίγα μόνο χρόνια πριν, για όλα τα δεινά του μπασκετικού Ολυμπιακού έφταιγε ο Πίνι Γκέρσον.. Δεν νομίζω να υπήρχε κάτι αρνητικό που να μην είχαμε ακούσει ή διαβάσει γι΄αυτόν.. Σε σημείο του να φτάνεις να απορείς πως αυτός ο άνθρωπος σήκωσε τόσα ευρωπαικά..

Όλα άλλαξαν φυσικά με το που ανέλαβε ο Γιαννάκης - από το ένα άκρο πήγαμε στο άλλο. Χωρίς καλά-καλά να τον δούμε (σε ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ επίπεδο επαναλαμβάνω) τον βαφτίσαμε Μεσσία και περιμέναμε να "κάνει την ομάδα πάλι πρώτη"

Σήμερα; Ήδη έχουν αρχίσει κάποιες φωνές να αναρωτιούνται για την καταλληλότητά του για τον πάγκο του Ολυμπιακού.. Και έχει περάσει μόλις ένας χρόνος και κάτι μήνες.. Άντε, γιατί και πολύ υπομονή κάναμε..

"Κλειστό" 3ετές;

Καλά, αυτοί έχουν βαλθεί να μας τρελλάνουνε ρε παιδιά..

Κλειστό 3ετές συμβόλαιο θα υπογράψει, διαβάζω, ο Τιμούρης Καραφλίδης.. ΟΚ, αλλά με μια μικρή λεπτομέρεια: το - και καλά - "κλειστό" συμβόλαιο μπορεί να σπάσει οποιαδήποτε στιγμή ΧΩΡΙΣ την παραμικρή αποζημίωση στον coach..

Χμμ, από που κι ως που "κλειστό" τότε ρε παιδιά;;; Καινούρια ελληνική (ή Σωκράτεια) πατέντα είναι αυτή;

ΥΓ. Εννοείται πως δεν παίζει να πληρωθεί φράγκο ο Τιμουρ-inho.. Ούτε καν έξοδα για σπίτι.. Στου Ρέντη θα κοιμάται (σε δικό του sleeping-bag, εννοείται) και άμα περάσει Champions League, ε, μπορεί να πάρει και κανά χαρτζηλικάκι...

Τι έγινε Κωστάκη; Ξεμείναμε μόνοι μας να υποστηρίζουμε τον Γιαννάκη;

"Μονο ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος στηρίζει τον Γιαννάκη", γράφει η Γάτα..

ΟΚ, αν είναι έτσι, σε καλό δρόμο είμαστε.. Μετά την Πέμπτη, αφήστε τον μόνο του να κάνει.. υπομονή!

ΥΓ. αααααα, και καλά θα κάνετε το 1.5 εκατομμύριο που του δίνετε να το δώσετε σε κάποιον που έχει δείξει τι αξίζει σε ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ επίπεδο (Μεσίνα, Ματσόν, Κατσικάρης, τα πρώτα ονόματα που μου 'ρχονται στο μυαλό)

Δείτε τι άτομα υπάρχουν στο Δ.Σ. του Κόκκαλη..

Διαβάζω στο contra.gr:

Επί της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε τη Δευτέρα ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σωκράτης Κόκκαλης, τοποθετήθηκε το μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ, Κώστας Μπαρμπής. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Sentra FM, υποστήριξε για τον Σωκράτη Κόκκαλη: "Αισθάνεται κανείς εντυπωσιασμό όταν κάθετε δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν απολαυστικός και χαριτωμένος. Μακάρι όλοι οι πρόεδροι να αντιμετώπιζαν τα πάντα με χιούμορ. Ο Κόκκαλης είναι ένας ηγέτης. Θα ευχόμουν όλοι οι σύλλογοι να είχαν έναν κλώνο του Κόκκαλη. Έχω αποχωρίσει έξι φορές από διοικητικό συμβούλιο για να μην εναντιωθώ με τον Κόκκαλη".

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω.. το απίστευτο γλύψιμο ή την ατάκα "αποχωρώ απ' το συμβούλιο κάθε φορά που διαφωνώ". Τι λε ρε μεγάλε; Δηλαδή είσαι στο συμβούλιο ΜΟΝΟ για να συμφωνείς; Γι' αυτό και όλες οι αποφάσεις βγαίνουν με έναν μαγικό τρόπο "ομόφωνες";

Θα μου πείτε, έλα μωρέ, τώρα τα μαθες αυτά; Όχι βέβαια, αλλά να στα πετάνε έτσι και μέσα στα μούτρα σου, δεν είναι και εύκολο να το χωνέψεις..

Εν πάσει περιπτώσει, είναι πραγματικά αστεία αυτή η κατάσταση με το Δ.Σ. Για όσο καιρό υπάρχει μόνο ένας μέτοχος, για τι διοικητικό συμβούλιο να μιλάμε; Για να δούμε τι θα αλλάξει αν το 40% περάσει σε άλλους επιχειρηματίες.. Ίσως ακούσουμε και κανένα όχι..

ΤΙ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ (από το άρθρο του Μιχάλη Τσώχου στον sport-fm.gr)

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου μάς έδωσε μόνο τη μία όψη του νομίσματος. Σε κάποια από αυτά που είπε είχε δίκιο. Σε κάποια άλλα όμως είτε υπερέβαλε είτε δεν είπε όλη την αλήθεια.

Είπε (και έχει δίκιο)

«Γιατί δεν με ρωτάτε πώς αισθάνθηκα εγώ πέρυσι που αποκλειστήκαμε από την Ανόρθωση; Κανονικά την επόμενη μέρα θα έπρεπε να διώξω τον Βαλβέρδε».

Δεν είπε

«Ευθύνομαι προσωπικά και εγώ για αυτόν τον αποκλεισμό. Ξήλωσα εξ ολοκλήρου μία ομάδα που είχε φτάσει μέχρι τους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ και έκανα τρεις μήνες παζάρια για να αποκτήσω ένα σέντερ φορ, στέλνοντας την ομάδα στην Κύπρο χωρίς επιθετικό, με αποτέλεσμα να κρέμονται 20 εκατ. ευρώ από τα πόδια του Μήτρογλου».

Είπε (και έχει δίκιο)

«Στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του Ολυμπιακού θέλουμε να μπουν άνθρωποι που να είναι Ολυμπιακοί και να αγαπάνε αυτή την ομάδα και να έχουν τα ίδια οράματα με εμάς».

Δεν είπε

«Θα μπει βέβαια και ο κύριος Λαυρεντιάδης, που μέχρι πριν από μερικούς μήνες δεν ήξερε όχι μόνο τη χρώμα φανέλα έχει ο Ολυμπιακός, αλλά ούτε καν ότι η ποδοσφαιρική μπάλα είναι στρογγυλή. Εχει όμως πολύ ρευστό και διάθεση να μπει, οπότε δεν θα του χαλάσουμε το χατίρι».

Είπε (και έχει δίκιο)

«Πρέπει να αναδείξουμε παίκτες από τις ακαδημίες. Εχουμε μεγάλα ταλέντα που πρέπει να τα προωθήσουμε στην πρώτη ομάδα και τρεις, τέσσερις από αυτούς μπορούν να κάνουν καριέρα. Δεν μπορούμε να παίρνουμε συνέχεια παίκτες από έξω. Πρέπει να βγάλουμε και δικούς μας παίκτες».

Δεν είπε

«Είμαι στον Ολυμπιακό 16 χρόνια. Είναι η τρίτη, τέταρτη φορά που μιλάω για τις ακαδημίες (ποιος έχει ξεχάσει την υπόθεση Σουαντό...) και όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφερα να βγει έστω ένας παίκτης από τις ακαδημίες της ομάδας. Πριν από ένα χρόνο έδιωξα τον Βερμιούλεν, που μάζεψε τους πιτσιρικάδες που σήμερα λέω ότι πρέπει να παίξουν βασικοί (Κυριάκο Παπαδόπουλο, Σοϊλέδη, Νικλητσιώτη) γιατί όπως είχα πει χαρακτηριστικά: "Σιγά μη δίνουμε 200.000 ευρώ τον χρόνο για προπονητή στους μικρούς"».

Είπε (και έχει δίκιο)

«Το Δ.Σ. έδωσε εξουσιοδότηση σε μένα και τον κύριο Χρυσικόπουλο να διαπραγματευτούμε με τον κύριο Κετσπάγια για να αναλάβει προπονητής της ομάδας».

Δεν είπε

«Σιγά βέβαια μην περίμενα την έγκριση από το Δ.Σ. Τον έχω κλείσει τον Κετσπάγια εδώ και ένα μήνα, αλλά δεν το έλεγα για να μην πέσει κράξιμο στη φιέστα».

Ολόκληρο το - πολύ καλό - σημερινό του άρθρο, εδώ

When Nietzsche Wept - The Book

Το βιβλίο είναι Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ!!

Ψυχολογικό, ατμοσφαιρικό, σκοτεινό.. σχεδόν ψυχαναλυτικό..

Ο Irvin Yalom δεν ξέρει μόνο το αντικείμενό του (είναι ψυχολόγος), αλλά και πως να το μετατρέπει σε λογοτεχνία..

Είμαι έτοιμος για την ταινία.. μετά θα έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε και τα δύο μαζί..

Συντριβή...

Όχι, όχι, δεν μιλάω - πάλι - για το χθεσινό ματς..

Για το πως διαμορφώνεται η διαφορά στα πρωινάδικα μιλάω - για ρίχτε μια ματιά στα χθεσινά:

Καφές με την Ελένη 29,2% (33,8%) (Alpha)
Ομορφος κόσμος το πρωί 15,5% (14,2%) (Mega)
Πρωινός Καφές 14,2% (14,3%) (Ant1)

Έκαστος στο είδος του.. Η Ελένη στα πρωινά, ο Ζέλικο στις κούπες, ο Γιαννάκης.. εχμ.. ο Γιαννάκης.. (υπομονή, που θα πάει θα το βρω..)

Το διάβασα στο nonews-NEWS (και χάρηκα, ψέμματα να πω;)

Συρίγος: Ο Γιαννάκης έχει ήδη φύγει...

Μετά την ταπεινωτική ήττα του Ολυμπιακού χθες από τον Παναθηναϊκό στο Μπάσκετ, ο προπονητής της ομάδας Παναγιώτης Γιαννάκης παίρνει δρόμο.
"Έχει ήδη φύγει" είπε ο Φίλιππος Συρίγος στον...
Νίκο Χατζηνικολάου πριν από λίγο στον RealFm. Κανονικά δεν πρέπει να τον αφήσει η διοίκηση στο πάγκο για να ικανοποιηθεί ο θυμός του κόσμου, ούτε στο μεθαυριανό αγώνα", είπε ο δημοσιογράφος που γνωρίζει το Μπάσκετ όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα.
Καταλόγισε στον Γιαννάκη διάφορες εμμονές για κάποιους παίκτες, και χαρακτήρισε τον Ολυμπιακό με αυτόν τον προπονητή απλώς καλή, και όχι μεγάλη ομάδα.
Για τον Παπαλουκά είπε πως είναι κουρασμένος και θύμισε στον Χατζηνικολάου πως είναι ήδη και 32 ετών
Συρίγος speaking...

Σωστή (ξανά) η Ευγενία...

Για να δείτε πως δεν "κράζω" μόνο τα παπαγαλάκια, αλλά επικροτώ και όσους έχουν - ακόμη - το θάρρος της γνώμης τους!

Δείτε τι γράφει σήμερα η Ευγενία Κουντούρη στο site του sport-fm (απ το site είναι και η foto..)

Ο Κόκκαλης είναι ο μεγαλύτερος πρόεδρος που πέρασε από τον Ολυμπιακό έχει όμως δύο πολύ σοβαρά μειονεκτήματα-επικίνδυνα για την ομάδα. Πρώτον δεν βλέπει ποτέ τα δικά του λάθη και δεύτερον νομίζει πως όλοι όσοι βρίσκονται γύρω του είναι «άχρηστοι».

Υ.Γ1. Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου πρόεδρε. Οι εφημερίδες θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον ερχομό του Κετσπάγια όπως είχαν κάνει με τον Σούμ όταν ανέλαβε τον Παναθηναϊκό. Πρωτοσέλιδα του στυλ «πλάκα κάνετε» ή «που τον βρήκατε» πιστεύω ότι θα σου άρεσαν πολύ. Θα έπρεπε. Αλλωστε μόνος σου το ζήτησες. Απλά δεν θυμόσουν καλά…

Υ.Γ2. Επιχειρηματίας, πρόεδρος, προπονητής ΚΑΙ δημοσιογράφος

Και η σχετική καζούρα από τον Μητσικώστα...

Παραμύθι χωρίς.. δράκο, δεν γίνεται;

Κ.Κ. Αγγελόπουλοι...

...σκεφτείτε το καλά πριν αποφασίσετε οτι ο δράκος είναι ο κατάλληλος για να του εμπιστευτείτε και του χρόνου την ομάδα (και τα λεφτάκια σας)

Ακόμα και ο Άρης (βλέπε Ματσόν) μεγαλύτερη αντίσταση προέβαλε στον βάζελο..

Ο Πίνι τον είχε νικήσει και μες στο ΟΑΚΑ και - κατά σχεδόν γενική ομολογία - θα ήταν πρωταθλητής, αν είχε σφυριχτεί το καταφανέστατο foul στον Πεν..

Καθήστε, βάλτε τα πράγματα κάτω και αποφασίστε πόσο ακόμη υπομονή θα κάνετε..

UPDATE: Με χαρά και ανακούφιση διαβάζω στο πρωτοσέλιδο του "Πρωταθλητή" να μιλάει για "βαριές ευθύνες Γιαννάκη"..

Σας χάλαγε αυτός, ε;

Ποτέ δεν είχαμε κάνει τέτοια αποκαρδιωτική εμφάνιση με τον Πίνι..

Ειδικά σε ματς με τον ΠΑΟ, ο Πίνι είχε πάντα τον τρόπο να τους δυσκολεύει..

Χωρίς - φυσικά - ούτε το budget ούτε την στήριξη που έχει ο δράκος..

Κρίμα..

Η ήττα χωνεύεται, η έλλειψη πάθους όμως ΟΧΙ!!!

Ντροπή μάγκες, ντροπή!

ΥΓ. Και πλήρης αποτυχία Γιαννάκη να "περάσει" στους παίκτες το ένα μοναδικό και βασικό στοιχείο που ο ίδιος είχε ως παίκτης: το πάθος! Χωρίς αυτό, κούπα.. ΔΕΝ!

ΥΓ2. Γιαννάκη (Μπουρούση), καλές οι κινήσεις Ολυμπιακο-φροσύνης προς τους βάζελους, αλλά θα ήταν μεγαλύτερη μαγκιά να μπορούσες να τα έδειχνες και στο γήπεδο...

Παπαγαλάκια (3)

Βγήκαν ξανά παγανιά, στο gazzetta.gr

Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δύσκολα μπορεί κανείς να ερμηνεύσει. Εκείνη που τον ξέρουν καλά υποστηρίζουν ότι όσο λογικός είναι, τόσο απρόβλεπτος μπορεί να γίνει από τη μία στιγμή στην άλλη.
Ως ένας από τους υποστηρικτές της παραμονής Βαλβέρδε, οφείλω να παραδεχθώ ότι ο πρόεδρος της ΠΑΕ επιχείρησε και σήμερα να πιάσει τον παλμό της ομάδας και να μιλήσει στη γλώσσα των οπαδών της. Ξέρει καλά ότι μια μεγάλη μερίδα των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων δεν βλέπει με καλό μάτι την πρόσληψη Κετσπάγια. Όλα όσα είπε σχετικά με τον Γεωργιανό τεχνικό είχαν αποδέκτες τα εκατομμύρια των φίλων της ομάδας, στους οποίους θέλησε να εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Δεν κρύφθηκε πίσω από το δάκτυλό του και παραδέχθηκε πως αυτή η κίνηση εμπεριέχει ρίσκο. Δεν δίστασε να το πάρει κι έχει τους λόγους του… Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν δει πολλά τα μάτια του όπως είπε χαρακτηριστικά κι έπειτα από τις προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια με προπονητές από το εξωτερικό, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να εμπιστευθεί έναν νέο και φιλόδοξο προπονητή, έστω κι αν αυτή η κίνηση μπορεί να μη φέρει τελικά το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, ο Σωκράτης Κόκκαλης, μετά από 15 χρόνια θητείας στον προεδρικό θώκο της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας, δεν σταματά να βάζει… στοιχήματα πρώτα απ’ όλα με τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν προτιμά να πάει στα σίγουρα, όπως π.χ. να κρατήσει τον Βαλβέρδε, αφού είδε πράγματα που τον ενόχλησαν την προηγούμενη χρονιά και δεν είναι από εκείνους που θα επιτρέψει να συνεχιστεί μια συνεργασία που τη θεωρεί εκ προοιμίου «συμβιβαστική». Εκείνο που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και ανέβασε στα μάτια μου τον πρόεδρο του Ολυμπιακού είναι ότι ύψωσε ασπίδα προστασίας σε όλα τα τμήματα του συλλόγου. Μίλησε κάποια στιγμή ως ο πατέρας όλων των άλλων προέδρων και στήριξε με τα λόγια του τόσο την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει στην ΚΑΕ από τους αδερφούς Αγγελόπουλους, όσο και τις προσπάθειες της νέας διοίκησης του ερασιτέχνη υπό την προεδρία του Γιάννη Συγγελίδη. Πέρασε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ενότητας και παράλληλα έδειξε ότι θα είναι εκεί, δίπλα τους, σε ότι χρειαστούν, επειδή ο Ολυμπιακός είναι ΕΝΑΣ, ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ και ανήκει στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, του οποίο ζήτησε για μία ακόμη φορά τη συμπαράσταση. Αν σταθεί κανείς σε ένα – ένα από τα θέματα που έριξε στο τραπέζι ο Σωκράτης Κόκκαλης θα βρει πολλά που θα συμφωνήσει και θα διαφωνήσει. Ένα, όμως, είναι το σίγουρο. Ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού όχι μόνο… κορεσμένος δεν είναι, αλλά προετοιμάζει την επόμενη μέρα για έναν πανίσχυρο σύλλογο, είτε είναι αυτός στο τιμόνι του είτε κάποιος άλλος όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να διαγράφουμε εύκολα πολλά πράγματα. Στον Ολυμπιακό για παράδειγμα πολλοί θεωρούν δεδομένες τις κατακτήσεις των τελευταίων χρόνων και κάποιες μεγάλες επιτυχίες και στέκονται σε κάποιες –ανούσιες πολλές φορές και σε βάθος χρόνου- λεπτομέρειες. Εκείνο για το οποίο πείστηκα προσωπικά και ικανοποιήθηκα είναι ότι είδα έναν Κόκκαλη δυνατό, μάχιμο και αποφασισμένο να κάνει ακόμη πιο μεγάλη αυτή την ομάδα, έχοντας τον κόσμο στο πλευρό του. Αυτό και μόνο με κάνει να περιμένω ακόμη καλύτερες μέρες, πάνω από «ονόματα» και «καφενειακές συζητήσεις». Για τα επιμέρους θέματα, θα έχουμε χρόνο να τα πούμε στην πορεία…

Χωρίς σχόλιο.. Όχι σοβαρά, τι να σχολιάσεις εδώ;

Οι λόγοι της αποχώρησης του Βαλβέρδε (κατά Σωκράτην ευαγγέλιο)

Πρότεινα στον Βαλβέρδε να υπογράψει για δύο χρόνια τον Δεκέμβριο. Μέχρι αρχές Απριλίου που μου είπε ότι δεν είχε ακόμα αποφασίσει είχα αρκετές συναντήσεις. Συνεχώς υπήρχε καθυστέρηση. Είτε για οικογενειακούς είτε για άλλους λόγους. Τελικά τέλη Απριλίου είπε ότι θα έρθει ο μάνατζέρ του για να συζητήσει μαζί μου. Δεν ήταν σωστό να μου πει ότι θα έρθει ο μάνατζέρ του από τη στιγμή που μιλάγαμε κατ' ιδίαν. Μας έλεγε να μείνει ένα χρόνο και να πάρει 1.5 εκ. ευρώ συν μπόνους και εμείς του είπαμε 1 εκ. ευρώ και 500.000 αν προκριθούμε στους ομίλους. Δεν παίζουμε και με τέρατα στα προκριματικά. Πότε θα ξαναδεί το πράγμα που έζησε στον Ολυμπιακό; Και πότε το εκτίμησε; Αργά. Θα έπρεπε να το έχει καταλάβει νωρίτερα και να ασχοληθεί με τα νέα παιδιά του Ολυμπιακού. Ότι είμαι Ολυμπιακάρα και τα δάκρυα τα έχουμε ξαναδεί. Επιτρέπεται ο Ολυμπιακός να χάνει με 3-0 από την Ανόρθωση και να αποκλείεται; Κανονικά θα έπρεπε να είχα διώξει τον κύριο Βαλβέρδε την επόμενη μέρα.

Καταλάβατε τώρα; Με τέτοια μυαλά, πως να μην καταλήξεις στον Καραφλίδη;

Για όσους θυμούνται τα ίδια είχε πει και όταν έδιωξε τον Τάκη.. οτι έπρεπε να τον είχε διώξει μετά την ισοπαλία με την Καλαμαριά..

Συμπέρασμα; You can't teach an old dog new tricks!

Πίκρα..

Έχω συναντηθεί με τον κ. Κετσπάγια και έχω μία πολύ θετική γνώμη για τη συνεργασία μας με ένα νέο και φιλόδοξο άνθρωπο που θα πετύχει στόχους που είναι ίδιοι με τους στόχους που έχει ο Ολυμπιακός. Έχει τα προσόντα και εμείς θα τον στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις. Ο Κετσπάγια θέλει να έρθει στον Ολυμπιακό. Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πρέπει κατά τη γνώμη μας να του δώσουμε όλη μας την υποστήριξη για να πετύχει. δεν είναι μία ευκαιριακή απόφαση η πρόσληψη του Κετσπάγια. Είχαμε και άλλες προτάσεις. Αλλά προτάσεις τύπου θέλουμε συμβόλαιο για ένα χρόνο ή προτάσεις που όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά γενικά είναι υποτιμητικες που δεν μας τιμούν.

Τέλος από τον ΠΑΟ ο Βγενό, ώρα να μπει στον... Ολυμπιακό;

Αστειεύομαι φυσικά, αλλά το timing μου δίνει - νομίζω - αυτήν την δυνατότητα..

Λίγες ώρες πριν ο Κόκκαλης ανακοινώσει Καραφλίδη και σχέδια για πολυμετοχικότητα(;;), ο Βγενόπουλος, που πρωτοστάτησε στο να γίνει πολυμετοχικός ο Παναθηναϊκός, την έκανε με ελαφρά..

Βρε λες;

Festival de Cannes: Awards!

Ανακοινώθηκαν τα βραβεία του φετινού φεστιβάλ:

Feature films

• Palme d'Or

  DAS WEISSE BAND (THE WHITE RIBBON) directed by Michael HANEKE

• Grand Prix

  UN PROPHÈTE (A PROPHET) directed by Jacques AUDIARD

• Award for Best Director

  Brillante MENDOZA for KINATAY

• Award for Best Screenplay

  LOU Ye for CHUN FENG CHEN ZUI DE YE WAN (Spring Fever)

• Award for Best Actress

  Charlotte GAINSBOURG in ANTICHRIST directed by Lars VON TRIER

• Award for Best Actor

  Christoph WALTZ in INGLOURIOUS BASTERDS directed by Quentin TARANTINO

• Jury Prize Ex-aequo

  FISH TANK directed by Andrea ARNOLD
  BAK-JWI (THIRST) directed by PARK Chan-Wook

• Vulcain Prize for an artist technician, awarded by the C.S.T.

  MAP OF THE SOUNDS OF TOKYO directed by Isabel COIXET

• Lifetime achievement award for his work

  LES HERBES FOLLES (WILD GRASS) directed by Alain RESNAIS

Αυτοί Τέπιτς και Καλάθη, εμείς;;;

Την ώρα που οι παίκτες του Παναθηναϊκού προετοιμάζονται για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος, η διοίκηση του τριφυλλιού μαγειρεύει για το... επόμενο. Μετά τον Νικ Καλάθη που επιβεβαίωσε το πρωί της Κυριακής ότι συμφώνησε με τον Παναθηναϊκό, ήταν σειρά του σέρβικου Τύπου να αποκαλύψει το... κοινό μυστικό της μεταγραφής του Τέπιτς στους πρωταθλητές Ευρώπης. Στα 2.5 εκατομμύρια ευρώ οι συνολικές απολαβές του νεαρού Σέρβου γκαρντ για τα επόμενα τρία χρόνια.

(Πηγή: gazzetta.gr)

Με πονάει που το λέω, αλλά έτσι κινούνται οι μεγάλες ομάδες..

Κι οι δικοί μας, μας πασάρουνε παραμύθι με... δράκο!

Σωστή η Ευγενία...

Οσον αφορά την αυριανή συνέντευξη τύπου κι αυτή προβλέψιμη είναι. Θα φωνάξει πως ότι απόφαση παίρνει το κάνει με γνώμονα το καλό του Ολυμπιακού και για το δικό του… καλό δεν θα πει κουβέντα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει μόνο το κομμάτι που αφορά την πολυμετοχικότητα. Πρόκειται σαφώς για μία κίνηση και μία εξέλιξη που θα αλλάξει τα πράγματα. Όλα τα άλλα παραμένουν τα ίδια εδώ και χρόνια.

Ο Κόκκαλης λοιπόν αύριο θα κατηγορήσει καταρχήν τον τύπο που «ενώ οι άλλοι που έχουν τόσα χρόνια να πάρουν πρωτάθλημα δεν δέχονται κριτική, τον Ολυμπιακό τον χτυπάτε συνέχεια», θα μιλήσει για την προοπτική που έχει ο Τιμούρ Κετσπάγια αλλάζοντας λίγο τα όσα είχε πει για τον Τάκη Λεμονή «είναι ένας νέος προπονητής που θέλει να διακριθεί στην Ευρώπη μέσα από τον Ολυμπιακό», μάλιστα θα ρίξει και μία μπηχτή στον Βαλβέρδε του στυλ «ο Κετσπάγια θα έχει το μυαλό του στον Ολυμπιακό και όχι στις ομάδες του εξωτερικού» και τελειώνοντας θα σημειώσει τα πόσα έχει προσφέρει και πόσα άδικα κατηγορείται απ’ όσους κατηγορείται. Προβλέψιμος…

Όλο το άρθρο της, εδώ

π...

Η μαγεία του να "επισκέπτεσαι" μια ταινία για δεύτερη φορά...

Έρχεται...

Hey, Αγγελόπουλοι, από τέτοιους παίκτες μπαίνουν τα buzzer beaters..

UPDATE: Και όχι, δεν εννοώ να φέρουν τον LeBron (όχι οτι θα μας χάλαγε φυσικά), αλλά να φέρουν παίχτες με προσωπικότητα για μεγάλα ματς και μεγάλα καλάθια.. όταν η μπάλα καίει.. όχι δευτεράντζες σαν τους greer, halperin που δεν έχουν παίξει καλά σε κανένα κρίσιμο ματς..

Lars and the real girl (2007)

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaargh!!!

Έρχεται το review...

Καλημέρα με.. τραγουδάκι

Ο Δήμος Αναστασιάδης τραγούδησε στο "Αλ Τσαντίρι News" την εβδομάδα που μας πέρασε..

Ο δίσκος του (έχει βγει πριν από μερικούς μήνες) είναι εξαιρετικός.. Εδώ τραγουδάει την γνωστή επιτυχία "Εσύ"

Review: Notorious (2009)

Κρίμα...

Σίγουρα άδικος ο θάνατος (η δολοφονία δηλαδή) του Christopher Wallace (a.k.a Notorious B.I.G.), αλλά - δυστυχώς - και η ταινία δεν καταφέρνει (ούτε στο ελάχιστο) να αποδώσει τον - απαιτούμενο - φόρο τιμής στον αδικοχαμένο rapper..

Η ταινία είχε σίγουρα όλες τις βάσεις για να μας προσφέρει κάτι καλό.. Ένα δυνατό story με πολλές γνωστές και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, έναν - ίσως - από τους πιο ταλαντούχους MCs που έπιασαν ποτέ το μικρόφωνο ως βασικό ήρωα, μια κόντρα που οδήγησε σε ένα από τα πιο γνωστά feuds / beefs ever (αυτό μεταξύ West Coast - East Coast) στην hip-hop σκηνή. Τι πήγε στραβά λοιπόν;

Για να απαντήσει κανείς στο παραπάνω πρέπει να ξεκινήσει από το τέλος της ταινίας.. για την ακρίβεια, από τα credits στο τέλος της ταινίας, όπου το όνομα του Puff Daddy (ή P.Diddy ή όπως αλλιώς θέλει να αυτο-αποκαλείται αυτές τις μέρες) δεσπόζει ως executive producer. Χμμ..

Ο P.Diddy ήταν - για όσους δεν το γνωρίζουν - φίλος του Notorious και ανέλαβε προσωπικά το συγκεκριμένο project ώστε να είναι βέβαιος πως η είκονα που θα βγει προς τα έξω θα αποδίδει δικαιοσύνη.. Εξάλλου ποιος καταλληλότερος να "ελέγξει" κάτι τέτοιο από κάποιον που το έζησε από πρώτο χέρι; Ε, λοιπόν, καμία σχέση.. Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο στην ταινία είναι πως το μόνο που ΔΕΝ ενδιαφέρει τον Diddy είναι να "τιμήσει" την μνήμη του φίλου του, αλλά να διαδοθεί η δική του υστεροφημία ως ο υπερ-ταλαντούχος παραγωγός και.. μέντορας (ο απόλυτος, όμως!) προς τον ταλαντούχο μεν, αλλά αδύναμο ως χαρακτήρα Notorious...

Κρίμα...

Σκηνοθετικά, θα περίμενε κανείς όποιος ασχολούταν με το συγκεκριμένο project να ακολουθήσει ένα ύφος πιο σκοτεινό, πιο μελαγχολικό, πιο... ghetto, αν θέλετε.. Η ιστορία του Notorious δεν (μπορεί να) είναι αυτή του καλού, χωρίς ίχνος κακίας, ταλαντούχου παιδιού, με την τεράστια αδυναμία στην μαμά, την μοναδική επιτυχία στις γυναίκες και ενός... παρανοικού που ξαφνικά αποφασίζει μες στην τρέλα του να ανοίξει beef εναντίον του (για τον Tupac μιλάω) - αυτά είναι αστεία πράγματα και δυστυχώς έχουν αρνητικό αντίκτυπο και σε όποιον τα υποστηρίζει..

Εδώ μιλάμε για μια ιστορία επιβίωσης και επαγγελματικής καταξίωσης, που οδήγησε όμως σε δύο δολοφονίες και σε ένα - άνευ προηγουμένου - beef μεταξύ των δύο βασικών hip-hop πόλων (East Coast - West Coast). Δεν μπορείς να μιλήσεις για την ιστορία του Notorious χωρίς παράλληλα να αναφερθείς στο κλίμα της hip-hop σκηνής εκείνη την εποχή και χωρίς - φυσικά - να αφιερώσεις τον απαραίτητο χρόνο παρουσιάζοντας τον αντίπαλο πόλο, όπως αυτός εκφράστηκε από τον Tupac, τον Suge και την Death Row. Πρώτα θέτεις το πλαίσιο και μετά αρχίζεις να ξεδιπλώνεις την ιστορία σου..

Μα, δεν καταλαβαίνουν πως παρουσιάζοντας τον έναν πόλο ως ένα μάτσο τρελούς, στην ουσία αφαιρούν κάθε ίχνος βαρύτητας (και αλήθειας) από όλα αυτά που συνέβησαν;; Δεν βλέπουν πως όσο αποδυναμώνουν τον ένα πόλο της σύγκρουσης, στην ουσία βλάπτουν και την ιστορία που προσπαθούν να πουν; Πας δηλαδή και μετατρέπεις την ίδια σου την ιστορία σε... φάρσα (μα, αν ήταν τέτοιος τρελάρας ο Tupac ποιος θα τον έπαιρνε ποτέ στα σοβαρά;)

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Τα παράπονα μου δεν απευθύνονται φυσικά στον Diddy, που ως executive producer λογικό είναι να θέλει να προστατεύσει τον εαυτό του, παρουσιάζοντας τον λίγο - πολύ ως άγιο, αλλά προς τον σκηνοθέτη (ο Θεός να τον κάνει!), που δέχτηκε να πάρει μέρος σ' αυτήν την κοροίδια, χωρίς να έχει το ειδικό βάρος να καταλάβει το τι ακριβώς κάνει και το τι επιπτώσεις αυτό μπορεί να έχει στο πως πολλοί από τους θεατές του θα εκλάβουν αυτό που τους παρουσιάζει.. Τυχερός όμως μες στην... ατυχία του (για να μην πω καμιά πιο βαριά κουβέντα), η ταινία είναι τόσο αδιάφορη που κανείς δεν μπορεί να την πάρει στα σοβαρά!

Κρίμα...

ΥΓ. Ο Jay-Z δήλωσε πως αποφάσισε να μην ανακατευτεί καθόλου με το project και "απαίτησε" να αφαιρέσουν τον χαρακτήρα του τελείως.. Επίσημη δικαιολογία; Δεν ήταν έτοιμος να εμπλακεί σε μια βιογραφία του κολλητού φίλου και μέντορα του.. ΟΚ, θέλετε την γνώμη μου; Με executive producer τον Diddy, ο οξυδερκής Jay-Z, που χαίρει σεβασμού και στα δύο Coasts, δεν ήθελε το όνομά του να "σπιλωθεί" με συμμετοχή σε μια τέτοια μονομερή παρουσίαση (διαστρέβλωση;) της ιστορίας...

Προτεστάντες και «κιμπάρηδες»

Το σημερινό άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην "Καθημερινή"

Σα δεν ντρέπονται και οι Βρετανοί να σκανδαλολογούν ασυστόλως σχετικά με τις δαπάνες για σκυλοτροφές, που έκαναν οι βουλευτές τους και πλήρωναν οι φορολογούμενοι; Δεν καταλαβαίνουν ότι η οικονομική κρίση είναι ένα σοβαρό θέμα, με το οποίο θα πρέπει να ασχολούνται νυχθημερόν, αντί να ψάχνουν πού πήγαν τα λεφτά τους; Δεν κατανοούν ότι έτσι αποπροσανατολίζεται η συζήτηση στη σκανδαλολογία, ενώ μπροστά τους έχουν ευρωεκλογές; Δεν υπάρχει κάποιος να προστατεύσει το κύρος της πολιτικής για να μην χαθεί στους λογαριασμούς για τη συντήρηση κάποιας πισίνας στα προάστια του Λονδίνου; Τέλος, με δεδομένο ότι οι νόμιμες, αλλά εξοργιστικές δαπάνες των Βρετανών βουλευτών ήταν της τάξης των 5.000-40.000 ευρώ, τίθεται ένα ζήτημα σύγκρουσης πολιτισμών. Αυτοί οι προτεστάντες, δεν διδάσκονται τίποτε από το δικό μας «κιμπαρλίκι» (σ.σ.: τούρκικη λέξη που σημαίνει απλοχεριά, υπερηφάνεια) που δεν θεωρεί σκάνδαλο οποιαδήποτε κακοδιαχείριση κάτω του 1.000.000 ευρώ;

Βέβαια, Βρετανοί είναι, με τρελά πράγματα θα ασχολούνται. Ανησυχούν, επί παραδείγματι, για τη ζημιά που κάνει το σκάνδαλο στη Δημοκρατία. Ενας καθηγητής πανεπιστημίου διέγνωσε «το βαθύ συναίσθημα αποστροφής των πρακτικών της τάξης των πολιτικών, η οποία έχει εξευτελιστεί.» Ο βουλευτής Ντάγκλας Κάρσγουελ αναρωτήθηκε «αν οι εκπρόσωποι του λαού δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν τα προσωπικά τους έξοδα, τότε πόσο αποτελεσματικά μπορούν να χειριστούν τα οικονομικά του κράτους;» Ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Βουλής προέβησαν σε ανήκουστες (για τα ελληνικά δεδομένα) πράξεις, όπως π.χ. να ζητήσουν συγγνώμη, ενώ ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Σαΐντ Μαλίκ έκανε κάτι πιο εξωφρενικό: παραιτήθηκε!

Το αμάρτημα του υπουργού ήταν ότι ενώ είχε ως κύρια κατοικία στην εκλογική του περιφέρεια Γιορκσάιρ ένα μικρό διαμέρισμα με ενοίκιο 112 ευρώ (το οποίο πλήρωνε ο ίδιος), για δεύτερη κατοικία του στο Λονδίνο επέλεξε μια πολυτελή μονοκατοικία με ενοίκιο 2.100 ευρώ (που πλήρωναν οι φορολογούμενοι).

Βέβαια –για να πούμε και των βουλευτών το δίκιο– η οργή του βρετανικού λαού είναι τόσο μεγάλη που η στάση τους αγγίζει τον πουριτανισμό. Το αμάρτημα του υπουργού ήταν μόνο η διαφορά στη διαχείριση των δικών του χρημάτων με τα χρήματα των φορολογουμένων· ήταν σφιχτός με το δικό του πορτοφόλι και απλόχερος με τα λεφτά των άλλων.

Μεταξύ όμως του πουριτανισμού και της παράνομης διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, υπάρχει η μέση οδός της χρηστής διαχείρισης. Φυσικά οι πολιτικοί δεν πρέπει να κυκλοφορούν σαν τον Αϊ-Γιάννη τον Πρόδρομο που τρεφόταν με ακρίδες (θα πρέπει να τους εξασφαλιστεί ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης), αλλά από την άλλη μεριά δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στη διασπάθιση δημόσιου χρήματος, επειδή υπάρχει οικονομική κρίση...

Respect...

Για να μην λένε μερικοί...

Επειδή ήδη κάποια φιλαράκια άρχισαν να ρωτάνε αν θα γράψω τίποτα για το χθεσινό ματς, διαβάστε παρακάτω ένα mail από έναν φίλο γαύρο (ονόματα δεν λέμε) πριν την πρόσληψη Γιαννάκη (το mail στάλθηκε στα τέλη Γενάρη του 2008).

Διαβάστε και θα καταλάβετε!

"loipon xtes koimithika stis 2 skeftomenos oles tis sxetikes lyseis sto thema coachin gia tin omadara... kai eidou oi lyseis...:

Protoklasata onomata ta opoia einai reserved:

Pesic, Ivanovic, Tanievic, Mesina, Scariolo, Mahmouti, ante kai Blat. Ksexna tous autous gia tora. Kalokairi kai an....

opote me basi tin prosfora pame sti diamorfosi 2 basikon kritirion.

criterion 1: epilogi coach 3-4etias.

criterion 2: epilogi coach gia mexri to kalokairi alla kalyterou apo ton kefte, me prooptiki na meinei kai meta - auto to blepoume analoga me to availability tou kalokairiou stous protoklasatous. (an diafoneis me to skeptiko na mas to peis)

mpainoume tora sto Implementation:

Group dynamikotitas 1:
-me seira proteraiotitas panta- Ivkovic - Free
Mantzon - Free
Katsikaris - Reserved alla spaei, checkarismeno.

Group 2:
Eremin - Free
Sagadin -Free
Kalafatakis - Free

Group 3:
Giannakis - Free
o coach tis ethnikis Ispanias den thymamai onoma - Free
Malcovic - Free

kai gia na ginoune 10 sou vazo kai ton Tzortzevic mesa... gia Slavnic kai Sakota den syzitao

ousiastika loipon diapistonoume oti den yparxoun proponites ektos apo Ivkovic, Mantzon, Foti, kai Eremin h Sagadin giati apo kei kai kato asto... ego prosopika leo nai kai ston Kalafataki alla den tha xei diarkeia to project...

sto mina apano o ethousiasmos isos exei ksethymanei an kai me ton panellinio ekane poly kali douleia sto scouting tou antipalou... den exei kai team boithon na ton ypostiriksei... 6h epilogi einai alloste aston na yparxei...

Epiloges:

Ivkovic - bebaia oxi gia mexri to kalokairi - fetos kai tou xronou minimum...polla pleonektimata i epilogi auti.poly kalyteros apo ton kefte... na min ta leme tora, mporei na parei tin euroleague kai na skisei kai ton Zeliko... tha kanei to circo mas, omada....ego ton thelo me kleista matia kai o kosmos...

Katsikaris - gia mia 5etia aneta... poly kalyteros apo ton kefte. tha dosei polla sto paixnidi, autos douleuei pano sto baske poly kai stis sxeseis

Matzon - kserei apo Ellada, kserei pou erxetai opos kai oi 2 parapano kai bebaios exei poly ypsilo kinitro gia na meinei kai tou xronou kathos episis kai na paei kala se europi dioti kserei basket den einai keftes... ton fobamai ligo me tous diaitites den exei kamia epiroh... alla ap auton pou xeis einai kalyteros... pos na ginei? einai pio ousiastikos... exei ferei apotelesmata opou exei paei...Panionios euroleague Ares euroleague kai teliko ULEB cup... kai ksana euroleague... einai koumantadoros... kai basketikos, oxi oti na nai macas greer

autoi kai oi 3 diladi mpainoun proti epilogi logo tou oti
1. kseroun pou erxontai
2. th allaksoun to paixnidi mas kathos kai tis sxeseis mesa stin omada

ton paixton pros ton coach ennoo oxi na ginei filos o Greer me ton Macas auto den paizei me tipota...

tora sto group 2 piase t augo kai koureuto dioti oi 2 den exoun doulepsei eksoteriko ki o tritos einai o Kalafatakis... isos o Sagadin giati o Rossos einai megali trypa os ethnos an ki o Eremin exei diksei alli filosofia anyway den yparxei diafora metaksy tous kou oi 2 koitane ton Obradovic sta matia kai ton misoun... to group 2 einai gia mexri kalokairi ektos an erthoun kai mas koufanoun....

gia Group 3 den syzitao...

kai menei o karaflos...edo ti na poume tora... den exei doulepsei pera apo 5 mhnes sto Milano.. kai gia na ton ediokse o Menegin kati tha xe ginei, den ksero kai ti typos einai san anthropos autos..."

Τι να προσθέσω τώρα εγώ, τα είπε όλα το παλικάρι... 3ο group δυναμικότητας...

Ο Red Duckling σχολιάζει (με χιούμορ πάντα) το χθεσινό ματς...

Δείτε εδώ, αξίζει!!

Βίκυ, αν συνεχίσεις έτσι, θα τον χύσεις τον Καφέ..

Συνεχίζω να ενημερώνομαι για τα καυτά θέματα της επικαιρότητας από το "Λοιπόν":

Σύμφωνα με το περιοδικό Ciao, Καγιά και Μανωλίδου βρέθηκαν τυχαία σε ένα από τα γραφεία του σταθμού και αφού έγιναν οι πρώτες συστάσεις, η μέλλουσα κυρία Άδωνι Γεωργιάδη πέταξε τη φαρμακερή της σπόντα.«Βλέπω το παλεύετε με τον Καφέ» είπε στην Καγιά για να της απαντήσει εκείνη: «Εσείς, θα τα πηγαίνατε καλύτερα»; «Μα δεν το παρουσιάζω εγώ» απάντησε η Μανωλίδου, η οποία τόσους μήνες στη «Στιγμή της αλήθειας» έχει γίνει εξπέρ σε κάτι τέτοια. Αλλά και το μοντέλο, όμως, δεν μάσησε για να πει με τη σειρά της: «Ναι, αλλά πολύ θα θέλατε».

Ψυχραιμία κορίτσια.. και ειδικά εσύ, Βίκυ!

Καταλαβαίνω πως παρά τα όσα λέγονται, η τρίτη θέση και τα 14αρια είναι απογοητευτικό αποτέλεσμα, αλλά χρειάζεται ψυχραιμία το πρωινό.. ΟΚ, χρήσιμη η ψυχραιμία αν το χεις, γιατί αν τώρα δεν το χεις, όσο και να το προσπαθείς (και ο νοών νοείτω..)

Eurovision: Επιτροπές vs. Tele-voting

Διαβάζω στο "Λοιπόν" (ναι, είμαι της υπέρ της κουλτούρας):

"Κοινό και επιτροπές συμφώνησαν μόνο στον μεγάλο νικητή, τον Αλεξάντερ Ρίμπακ και τη δεύτερη Ισλανδή, διότι στις επόμενες θέσεις έγινε της... διχογνωμίας. Το Ηνωμένο Βασίλειο τερμάτισε τρίτο, τέταρτη η Πατρίσια Καας και πέμπτη η Εσθονία. Ακόμη και η Δανία με την όπερα ψηφίστηκε από τις επιτροπές στην έκτη θέση, ενώ έκπληξη είναι η επιλογή τους να ψηφίσουν το Ισραήλ στην ένατη. Η Ελλάδα θα ήταν στην δέκατη θέση.."

Χμμ, τα έγραφα και σε προηγούμενο post. Ακόμα κι αν το πείραμα με τις επιτροπές δεν πετύχει μακροπρόθεσμα, φέτος ήταν σίγουρο πως θα υπήρχε πίεση (και συστάσεις) να βγει το καλύτερο τραγούδι (και όχι η καλύτερη εμφάνιση)

Μέσα σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, η 7η θέση του Sakis είναι μια χαρά επιτυχία...

Χα, χα, χα.. Ναι, σιγά μην χάσουμε το κελεπούρι..

Ναι, ναι, τις διάβασα κι εγώ τις - και καλά - φήμες πως ο Τιμουρ-inho δέχτηκε πρόταση από τον Αστέρα Τρίπολης..

Ναι καλά.. ΟΚ..

Όλα αυτά είναι - τα γνωστά - παιχνίδια του Σόκρατες για να βγει μετά να μας πει, έπρεπε να τον κλείσουμε άμεσα, γιατί τον θέλανε πολλές όμαδες και θα τον χάναμε μέσα απ' τα χέρια μας..

ΟΚ, ΟΚ, Σόκρατες, μας έπεισες..

Οι πρώτες κριτικές για το Inglourious Basterds..

Διαβάζω στο imdb.com:

Critics attending the Cannes Film Festival are mostly expressing disappointment over Quentin Tarantino's Inglourious Basterds. An unsigned review on the Hollywood Reporter website says, "The film is by no means terrible -- its running time of two hours and 32 minutes races by -- but those things we think of as being Tarantino-esque, the long stretches of wickedly funny dialogue, the humor in the violence and outsized characters strutting across the screen, are largely missing." The British trade publication Screen Daily says that it "offers considerable challenges to the attention span of mainstream audiences." Sukhdev Sandhu concludes in the London Telegraph: "Cannes normally adores Tarantino (he won the Palme d'Or for Pulp Fiction), but this time? It's not so much inglorious as undistinguished." But several critics take a machine gun to it. Peter Bradshaw in Britain's Guardian newspaper calls it a "catastrophe" and goes on: "It isn't funny; it isn't exciting; it isn't a realistic war movie, yet neither is it an entertaining genre spoof or a clever counterfactual wartime yarn. It isn't emotionally involving or deliciously ironic or a brilliant tissue of trash-pop references. Nothing like that."

Τι γίνεται εδώ παιδιά; Μετά το απογοητευτικό Grindhouse, το - άλλοτε αγαπημένο παιδί των κριτικών - φαίνεται να χάνει το... touch του;;;

Χμμμ, για να περιμένουμε να δούμε..

Ο Κετσπάγια προσεύχεται..

Ε, μα φυσικά και μας πήρε στο ψιλό ο Μιτσικώστας!

Και που να δείτε τι έχει να γίνει όταν ανακοινωθεί κιόλας και αρχίσουν να μας παίρνουν στο ψιλό και όλοι οι υπόλοιποι...

Lars von Trier vs. Andrei Tarkovsky

Στον μεγάλο master Andrei Tarkovsky αφιερώνει την τελευταία του ταινία ο - πάντα αμφιλεγόμενος - Lars von Trier...

Επειδή εδώ ως blog λατρεύουμε και προσκυνάμε τον Tarkovsky, αλλά σεβόμαστε και ως σκηνοθέτη τον von Trier, θα κάνω υπομονή μέχρι να δω την ταινία και να έχω ιδία άποψη...

Χμμ, τουλάχιστον ξέρουμε ποιος είναι ο άντρας στην σχέση..

Sex And The City star Cynthia Nixon is engaged to marry her partner Christine Marinoni.

The actress announced her happy news to the crowd at the Love, Peace and Marriage Equality rally in New York City on Sunday, reports Access Hollywood.

Nixon's co-star Kristin Davis, who also loaned her support to the gay rights event, looked on as Nixon told protesters she and Marinoni became engaged last month.

The couple began dating after Nixon split from her husband Danny Mozes in 2003.

Η ώρα η καλή, κορίτσια!!

Πηγή (τι άλλο;): imdb.com

Τι να πω εγώ, τα λέει το imdb.com

Acclaimed Shadow Theatre Artist Spatharis Dies

18 May 2009 9:15 AM, PDT

Acclaimed Greek shadow theatre artist Evgenios Spatharis has died after suffering head injuries in a fall. He was 85.

Spatharis died on 10 May at an Athens hospital after falling from a staircase on his way to a performance.

He is credited with bringing the traditional Karagiozis puppet-theatre plays - about a thief who wormed his way out of difficult situations - to mass audiences through television, recordings and cinema.

Spatharis created the Spathario Museum in a suburb north of Athens in 1991, devoted exclusively to his art - a dying medium in Greece and once the only organised form of public entertainment.

He also collaborated with theatre and dance companies to expand the art form and was honoured with several awards throughout his 67-year-long career.

In 1962 he was honoured with the Rome Prize - a prestigious American award handed to emerging artists.

More recently, Spatharis was recognised by the Greek culture ministry, whose directors handed him the title of 'Grand Master' in recognition of his great contribution to his art in 2007.

Τι γίνεται ρε παιδιά;

Νταμπλούχος με τον Ολυμπιακό ο Valverde!

Κυπελλούχος με την Heerenveen ο Sollied!!

Διευθυντής ακαδημιών στην Liverpool ο Segoura!!!

Τι προπονητάρες είχαμε μες στα χέρια μας και... τώρα; Καραφλίδης..

Πίκρα...

Red Duckling: Ένα blog για γαύρους..

Τώρα μόλις το ανακάλυψα και... τα σπάει!

Γαύρος (αλλά με σωστές προτεραιότητες!) και με έξυπνο χιούμορ...

Αξίξει να του ρίξετε μια ματιά!

http://redduckling.blogspot.com/

Εσύ θα μας τρελλάνεις..

Θες να κάνεις τον Ολυμπιακό πολυμετοχικό..

Θες να κάνεις αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 50-60 εκατομμύρια euros..

Θες budget γύρω στα 20-25 εκατομμύρια..

Και όλα αυτά με προπονητή τον... Καραφλίδη;;;

Ένα σχόλιο για την Eurovision

Να ξεκινήσω καταρχάς λέγοντας πως δεν είμαι ειδικός Eurovision-ολόγος.. Απλά κάθε χρόνο μ' αρέσει να χαζεύω το show.. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο..

Τα τελευταία χρόνια είχε παγιωθεί μια άποψη για την Eurovision: ότι η είσοδος όλων αυτών των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης είχε δώσει στον διαγωνισμό ένα - έντονο - πολιτικό χρώμα εις βάρος του τραγουδιστικού κομματιού (προς τιμήν του, ο - απόλυτος σχολιαστής της Eurovision - sir Terry Wogan το είχε αναφέρει ως έναν από τους βασικούς λόγους της αποχώρησης του)

Φέτος λοιπόν όταν πληροφορήθηκα (αρκετά αργά πρέπει να παραδεχτώ, δηλαδή εχθές το βράδυ!) οτι η EBU αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο ψηφοφορίας και να δώσει 50% μόνο στο televoting και το άλλο 50% σε - απαρτιζόμενες από ειδικούς - μουσικές επιτροπές, κατάλαβα οτι τα πράγματα ήταν σκούρα για μας... αλλά καλά για τον θεσμό!

Η Eurovision έπρεπε να βρει την χαμένη της αίγλη, και η αλλαγή στον τρόπο ψηφοφορίας είναι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα (το σημαντικότερο θα είναι μια αλλαγή στην κουλτούρα κάποιων λαών που ακόμα και σήμερα θεωρούν την Eurovision εθνικό θέμα... αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας!). Το μόνο που έπρεπε να γίνει χθες ήταν να κερδίσει ο πραγματικά καλύτερος - όχι ο πιο εντυπωσιακός ή ο πιο extreme, αλλά αυτός που - κατά γενική ομολογία - είχε το καλύτερο τραγούδι! (γιατί αλλιώς η προσπάθεια της EBU θα έπεφτε στο κενό εν τη γεννέση της)

Μέσα σ' αυτό το - καινούριο διαγωνιστικό - πλαίσιο, λοιπόν, μια θέση στην 10αδα ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε να περιμένουμε, με το τραγούδι που στείλαμε.. Φάνηκε πως για ακόμα μια φορά ως λαός, μείναμε πίσω στις εξελίξεις. Την ώρα που ήταν ξεκάθαρο πως η EBU επιχειρούσε να κάνει μια στροφή (ή ένα reboot, αν θέλετε) εμείς σφυρίζαμε αδιάφορα και πατήσαμε πάνω σε νόρμες παλιότερων ετών (δηλαδή, με focus στο οπτικό κομμάτι και λίγη σημασία στο τραγούδι)

Σε πρώτη φάση το πείραμα φαίνεται να πέτυχε.. για την EBU τουλάχιστον! Ο Νορβηγός είχε το καλύτερο κομμάτι και το τραγούδι της Ισλανδίας θύμισε παλιά καλή Ιρλανδική μπαλάντα των 90ς, τότε που οι άτιμοι είχαν κερδίσει 2-3 φορές στην σειρά! Το τραγούδι του Αζερμπαιτζάν ήταν πολύ catchy (και σίγουρα καλύτερο από αυτό του Sakis), ενώ η Αγγλία (που πρωτοστάτησε στην αλλαγή των κανόνων) έστειλε μια φωνάρα (και τον Andrew Lloyd Webber) για να "σφραγίσει" την επιστροφή της Eurovision ως song contest!

Όσο για εμάς; Τα σημάδια ήταν εκεί, ας προσέχαμε!

Κέρδισε ο καλύτερος!

Άπλα είναι τα πράγματα...

ΥΓ. Κι ελπίζω να αποφύγουμε τα δράματα...

ΥΓ2. Καλά, καλά, ξέρω πως έχει να πέσει τρελό κράξιμο από αύριο, αλλά.. γι' αυτό δεν την αγαπάμε την Eurovision;

Θα σπάσει όλα τα ρεκόρ το σχολιαρόπαιδο...

και μαγκιά του!

Οουουουοουουυυουου..... Saaakiiiiiiiiiiiisssss.....

Άνοιξε το μπλουζακι.. Φάνηκε το στήθος..

Νικήσαμε! (Ε, τι άλλο θέλετε να κάνει το παλικάρι;)

Πάρε ρε Sakis την πρωτιά...

...να μας λυθούν όλα μας τα προβλήματα!!!

Review: In search of a midnight kiss (2007)

Είναι περίεργο πράγμα ο ανεξάρτητος (αμερικάνικος ή μη) κινηματογράφος.. Χωρίς να μακρυγορήσω (δεν είναι της παρούσης), συνήθως οι ταινίες που κατατάσσονται σ’ αυτήν την "ταμπέλα" είναι δύο ειδών: ταινίες που δεν έπρεπε ποτέ να γυριστούν (και δικαίως απορρίφθηκαν από τα μεγάλα studios) και μικρά διαμαντάκια που μόνο μέσα από ανεξάρτητες παραγωγές μπορούν να βρουν τον δρόμο τους προς τις αίθουσες.

Η πρώτη κατηγορία δεν μας απασχολεί (και γιατί να το κάνει άλλωστε;), αλλά η δεύτερη μας έχει δώσει κατά καιρούς εξαιρετικές ταινίες, με φρέσκια σκηνοθετική άποψη και τολμήρες (με την καλή έννοια) ιδεές και προτάσεις.

Το In search of a midnight kiss αποτελεί λαμπρό παράδειγμα της δεύτερης κατηγορίας. Μια ταινία που καταλαβαίνεις από το πρώτο της λεπτό (κυριολεκτικά!) γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να γυριστεί από μεγάλο studio (και ευτυχώς!). Ο σκηνοθέτης βασίζεται σε ένα απλό, αλλά έξυπνο σενάριο (που ο ίδιος έγραψε) και δεν διστάζει να πειραματιστεί τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά.

Τα πάντα όμως ξεκινάνε από το έξυπνο story.. Ένα story που νομίζω πως οι περισσότεροι θα βρείτε οικείο και γνώριμο, μια ιστορία που – λιγότερο ή περισσότερο – όλοι την έχουμε περάσει... Ένα (σχεδόν) blind date, την τελευταία μέρα του χρόνου, μεταξύ δύο ανθρώπων, που νιώθουν μόνοι και απογοητευμένοι και αναζητούν... ένα midnight kiss (τι άλλο;). Όλα καλά για τον συγγραφέα Alex Holdridge λοιπόν, την πρώτη ύλη την έχει...

Ο σκηνοθέτης Alex Holdridge, όμως, δεν αρκείται σε αυτό. Η ιστορία μπορεί να ειπωθεί με πολλούς τρόπους (με γνωστούς ηθοποιούς και με την στήριξη των μεγάλων studio), αλλά πατώντας σε κλασσικές σκηνοθετικές πλατφόρμες που δεν συμφωνούν με το όραμα του. Και όχι δεν μιλάω για την επιλογή της ασπρόμαυρης φωτογραφίας – είναι σίγουρα ενδεικτικό του ότι ο Holdridge δεν θέλει να γυρίσει άλλο ένα rom-com, άλλα αν μείνετε μόνο σε αυτό θα χάσετε όλα τα υπόλοιπα (που δεν θα αποκαλύψω για όσους δεν την έχετε δει ακόμα...)

Πολλά έχουν γραφτεί για το φινάλε της ταινίας. Κι εδώ δεν θέλω να αποκαλύψω πολλά, αλλά θα σας παραπέμψω στην αρχή αυτού εδώ του review και στο γενικότερο κλίμα (σκηνοθετικό και σεναριακό) της ταινίας. Προσωπικά, πιστεύω πως το τέλος ταίριαζε απόλυτα σε όλο αυτό που είχε προηγηθεί και κλείνει με τον καλύτερο τρόπο αυτήν την ιστορία...

All in all, μια ιστορία όχι τόσο αγάπης, αλλά μοναχικότητας, συντροφικότητας εμπιστοσύνης και σχέσεων μεταξύ φύλων (και φίλων!). Μια ιστορία, ένα ραντεβού που είμαι σίγουρος οτι θα σας θυμίσει δικές σας ιστορίες και δικά σας ραντεβού. Ο Holdridge όμως είναι αρκετά ικανός ώστε να μην προσπαθεί να περάσει μηνύματα ή δικές του απόψεις, αλλά απλά να διηγηθεί μια ιστορία όπως αυτός την έχει φανταστεί (ή μήπως ζήσει;) Δεν ξέρω πόσο εύκολο θα είναι να την βρείτε στο DVD-άδικο της γειτονιάς σας, αλλά – trust me – αξίζει να ρωτήσετε!

Notorious (2009)

“heart throb never, black and ugly as ever”

Έρχεται το review…

Ξεκίνησε το 62ο Φεστιβάλ των Καννών.. Για να μην ξεχνιόμαστε..

Πρόεδρος φέτος η Isabel Huppert..

Ως blog στηρίζουμε τρελά την Isabel..

Ελπίζω να μην με απογοητεύσει..

Ωραίος!!

Όχι ρε φίλε, τι λες τώρααααα....

Διαβάζω στο news24.gr και μένω κάγκελο!!

Ένας ξυλουργός από την Ταϊβάν, αγόρασε μια ταινία με...υπόθεση και ανακάλυψε ότι πρωταγωνιστούσαν η γυναίκα του και ο καλύτερός του φίλος. Ο Lee είχε πάρει το DVD το 2002, αλλά κατάφερε να εκδικηθεί τον φίλο του μόλις το 2008 και τώρα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έξι μηνών, που όμως μπορεί να μετατραπεί σε πρόστιμο.

Όλα άρχισαν όταν ο άτυχος σύζυγος αποφάσισε να νοικιάσει την ταινία "Σχέσεις με τις γυναίκες των άλλων". Λίγο αργότερα διαπίστωσε ότι μεταξύ αυτών των γυναικών ήταν και η δική του.

Η ταινία είχε γυριστεί με κρυφή κάμερα και ο Lee είδε έναν πολύ στενό φίλο του, χασάπη, να είναι ένας από αυτούς που κάνει "σχέσεις με τις γυναίκες των άλλων" και συγκεκριμένα με την δική του.

Ο Lee που ζει σε χωριό κοντά στην Τάιπέι, αφού είδε το DVD, χώρισε την γυναίκα του διότι προφανώς δεν ήθελε να είναι από τους "άλλους". Ο καλός του φίλος αμέσως μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο διέφυγε από το χωριό τα ίχνη του χάθηκαν.

O σύζυγος όμως δεν ξέχασε και δεν συγχώρεσε. Έξι χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 2008 εντόπισε τον χασάπη σε μια γειτονική πολίχνη και τον τραυμάτισε με μαχαίρι στον μηρό. Ο χασάπης έκανε μήνυση για σωματικές βλάβες και παρά το ότι οι εισαγγελείς ζήτησαν να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός οι δύο πρώην φίλοι αρνήθηκαν. Ο Lee θέλησε να μηνύσει με τη σειρά του τον χασάπη για μοιχεία, αλλά το αδίκημα έχει πλέον παραγραφεί.

Μανούλα ο θείος..

Τι να λέμε τώρα ρε παιδιά.. εδώ μιλάνε τα γεγονότα..

Λίγο οι (και καλά) διαρροές για τις οικονομικές λεπτομέρειες του συμβολαίου, λίγο η (και καλά) απειλή οτι θα φύγει, λίγο η (και καλά) δυσαρέσκεια για τις δηλώσεις Καραφλίδη, λίγο το (και καλά) ταξίδι Θεοδωρίδη junior, λίγο τα παπαγαλάκια, λίγο το ταξίδι στο Vietnam (και οι – και καλά – χαλαρές συζητήσεις με Valverde), ο θείος το κατάφερε μια χαρά αυτό που ήθελε...

Κλεισμένος ο Καραφλίδης και περιμένει απλά το κατάλληλο timing για να ανακοινωθεί..