Το δίλημμα του Βαλβέρδε

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=20968&autid=4

Διαβάζω επί δύο μέρες πράγματα για τον Ολυμπιακό και τσιμπιέμαι. «Ο Φουστέρ, ο Ντουντού, ο Ουρτάδο (και δεν ξέρω ποιος άλλος) πρέπει να καθίσουν στον πάγκο». «Ο Φετφατζίδης πρέπει να παίζει "δεκάρι" και να μπει ο Ρόμενταλ», «ο Χολέμπας πρέπει να αφήσει τη θέση του στον Ραούλ Μπράβο» κ.λπ. Θα γράψω δυο πράγματα για τον Ερνέστο Βαλβέρδε μήπως προλάβω το κακό που βλέπω να πλησιάζει.

Του Αντώνη Καρπετόπουλου
(karpetshow@yahoo.gr)

O Ολυμπιακός αποκλείστηκε νωρίς από την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, η προσοχή των εφημερίδων και των οπαδών του πέφτει αποκλειστικά στα παιχνίδια της Κυριακής. Αυτά τα παιχνίδια είναι για την ώρα τόσο φτωχά, που δεν επιτρέπουν θριαμβικά σχόλια. Σοβαρή κριτική δεν μπορεί να γίνει σε έναν προπονητή που δεν έκανε την προετοιμασία της ομάδας. Επίσης, είναι δύσκολο να έχεις από αυτόν απαιτήσεις όταν το ρόστερ ολοκληρώθηκε στις 22 Αυγούστου: καλά καλά δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας! Επειδή εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει κριτική σε μια δουλειά που ακόμα δεν έχει αρχίσει, στη θέση της κριτικής εμφανίζεται η σπεσιαλιτέ του ελληνικού αθλητικού Τύπου, δηλαδή η μπουρδολογία! Αν ο Βαλβέρδε γίνει στόχος της μπουρδολογίας, δεν θα βγάλει τη χρονιά: η μπουρδολογία είναι ανίκητη.

Συνύπαρξη

Ο Ολυμπιακός στα τρία πρώτα ματς βασίστηκε σε μόλις 16 ποδοσφαιριστές: πάλι καλά λέω εγώ! Δεν αποκλείεται στο επόμενο ματς να υπάρξουν αλλαγές, αλλά ο κόουτς στα τρία πρώτα παιχνίδια ήθελε και έπρεπε να δει όσα δεν πρόλαβε στα φιλικά. Πρώτα απ' όλα τη συνύπαρξη των μεσαίων χαφ: ο Ουρτάδο άργησε να έρθει και ο κόουτς ήθελε να τον δει και με παρτενέρ τον Ιμπαγάσα και με παρτενέρ τον Ντουντού. Επειτα ήθελε να τεστάρει (και απολύτως δικαιολογημένα) την παρουσία του Φουστέρ και του Φετφατζίδη στην αρχική ενδεκάδα: και ο Φουστέρ ήρθε αργά. Πολύ σημαντικό ήταν να δει τον Ριέρα, πάνω στον οποίο ο Ολυμπιακός βασίζει πολλά: αυτός είναι ο λόγος που κράτησε πίσω του και στα τρία ματς τον Χολέμπας -το έκανε κυρίως για τον Ριέρα, για να έχει δηλαδή ο Ισπανός σταθερό συμπαίκτη στην πλευρά του και να μη νιώθει την ανάγκη να διαφοροποιήσει το παιχνίδι του. Την ίδια στιγμή ο Βαλβέρδε έπρεπε να τεστάρει τα φορ του: όχι μόνο μοίρασε τον χρόνο του Μήτρογλου και του Πάντελιτς, αλλά δοκίμασε και τον Μιραλάς. Επειδή το χτίσιμο ξεκινά από την άμυνα, ο Βαλβέρδε ήθελε να ξεκαθαρίσει προτεραιότητες: Νικοπολίδης, Τοροσίδης, Μέλμπεργκ, Παπαδόπουλος είναι αμετακίνητοι.

Ανάγκες

Ολες αυτές οι ανάγκες στην παρούσα φάση είναι σημαντικότερες από τη διδασκαλία του παιχνιδιού. Πρώτα καταλήγεις στο σχήμα και στους τρόπους και μετά δουλεύεις τις λεπτομέρειες του παιχνιδιού: το αντίθετο δεν γίνεται. Ο Ολυμπιακός δεν παίζει πολύ καλά: ανησυχητικό θα ήταν να έμοιαζε έτοιμος. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι ο κόουτς αντί να ψάχνει σχήμα, ενδεκάδα και τρόπους (αυτά που δεν πρόλαβε να κάνει στην προετοιμασία), ενθαρρύνει πρωτοβουλίες και περιορίζεται στο να κρατάει τα παιδιά χαλαρά. Στο τέλος του ματς με τον Πανσερραϊκό μίλησε για τον Φετφατζίδη πολύ προσεκτικά γιατί ήθελε να δείξει ότι κανείς (ούτε και ο δαιμόνιος μικρός) δεν μπορεί να είναι κάτι σημαντικότερο από το γενικό πλάνο. Μόνο που όλοι θα κριθούν όταν αρχίσει να φαίνεται το πλάνο. Τώρα παίζουν λίγο με χαλινάρι.

Κριτική

Δεν μπορείς να κριτικάρεις ένα μηχανικό για την αισθητικής της δουλειάς του την ώρα που απλώς αυτός βάζει τα θεμέλια. Το παράδοξο (;) στην ιστορία είναι ότι ο ίδιος ο Βαλβέρδε (μολονότι ο Μαρινάκης λέει πως θα κριθεί στο τέλος) μοιάζει να έχει το άγχος του πρωταθλητισμού: πιθανότατα ο κόουτς έχει καταλάβει ότι αυτά εύκολα λέγονται και γρήγορα ξεχνιούνται. Αυτό το άγχος είχε αποτέλεσμα το παιχνίδι (ή καλύτερα το «μη παιχνίδι») στις Σέρρες. Ο Βαλβέρδε αυτή τη στιγμή προβληματίζεται για το τι Ολυμπιακό θα φτιάξει: μια «ισπανική» ομάδα που κάνει κατοχή μπάλας και γεμίζει τους χώρους ή μια ομάδα που πρεσάρει, αμύνεται σωστά και καλύπτει το γήπεδο, όπως ήταν ο Ολυμπιακός που είχε παρουσιάσει την προηγούμενη φορά που δούλεψε εδώ; Σε αυτό το δίλημμα δεν έχει απάντηση. Ούτε κι εγώ.

Απορίες

Ο προπονητής πρέπει να ταλαιπωρηθεί από τις απορίες του για να δώσει πειστικές απαντήσεις στον εαυτό του και στην ομάδα. Οποιος θέλει να του δυσκολέψει τη ζωή μπορεί να δημιουργεί στον κόσμο την ψευδαίσθηση ότι η ομάδα του Ολυμπιακού θα είναι έτοιμη σε ένα ή σε δύο ή σε τρεις μήνες: δεν θα είναι. Τι θα έχει αλλάξει σε σχέση με τώρα; Οτι σ' αυτό το διάστημα, κατά το οποίο κάτι νέο γεννιέται, θα υπάρχουν θεαματικές μεταπτώσεις, παιχνίδια πολύ up και πολύ down. Σε πολύ λίγο καιρό ο Ολυμπιακός θα διαπρέπει όταν τα πράγματα του στρώνονται και του είναι βολικά (όταν ανοίγει νωρίς το σκορ π.χ.) και θα ζορίζεται πολύ όταν βρίσκει αντιστάσεις που δεν περιμένει: οι παίκτες πολύ πριν πειστούν για την αποτελεσματικότητα του παιχνιδιού, ανακαλύπτουν τη χαρά του, αλλά η χαρά δεν είναι πάντα η λύση. Αρετές όπως η ομοιογένεια, η μαχητικότητα, η σκληράδα, η επιμονή μπορεί λίγο να αργήσουν...