Thursday 2 September 2010

Νέα ήθη από την επίσημη αγαπημένη

Δεν το είδα το ματς με την Ρωσία, μιας και ήμουν ακόμη στη δουλειά, αλλά τα σχόλια δεν σηκώνουν αμφισβήτηση!

Η Ελλάδα έπαιξε για να χάσει κι αυτό ακόμη κι αν δεν μπορεί να το αποδείξει κανείς, θα μας ακολουθεί και θα μας στιγματίζει για πάντα! Από την ομάδα που έκλεβε παιχνίδια στα τελευταία δευτερόλεπτα, στην ομάδα που παίζει για να χάσει!!

ΟΚ, θα πει κάποιος, αν αποφύγουμε ΗΠΑ και Ισπανία και φτάσουμε στο μετάλλιο, ποιος θα θυμάται αυτή την ήττα άπο την Ρωσία; Και πόσοι και πόσοι που ηθικολογούν τώρα δεν θα... αποθεώνουν τους άρχοντες της στρατηγικής (εξάλλου εμείς δεν είμαστε πάντα πιο έξυπνοι από τους άλλους;)

Εγώ επειδή ποτέ δεν ήμουν οπαδός της θεωρίας που πρεσβεύει πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δεν μπορώ να χαρώ με τέτοιες επιλογές! Αλλά μπορώ να τις καταλάβω...

Ο Καζλάουσκας ξέρει καλά τις δυνατότητες της ομάδας και προφανώς και επέλεξε να αποφύγει τις πιο δυνατές ομάδες - καλώς ή κακώς, η συγκεκριμένη διοργάνωση του δίνει την δυνατότητα να το κάνει αυτό.

Μπορεί να μην κάθεται καλά στο μάτι ή στο στομάχι, αλλά η πραγματικότητα αυτή είναι και πρέπει να την δούμε και να την αποδεχτούμε ως έχει: ξέρουμε πως στα ίσα δεν έχουμε πολλές πιθανότητες για μετάλλιο και επιστρατεύουμε την στρατηγική για να επωφεληθούμε όπως και (για) όσο μπορούμε! Τόσο απλά!

Αυτό που πάντα θα με ενοχλεί όμως είναι η υποκρισία! Κυρίως όλων αυτών που σήμερα θα πάρουν θέση κατήγορου και αύριο θα πανηγυρίζουν έτσι και πάρουμε κανά μετάλλιο - υποκριτές!

Εξάλλου, αν αυτή είναι όντως είναι η επίσημη αγαπημένη, γιατί να μην έχει κοινά χαρακτηριστικά με τους οπαδούς της;

No comments:

Post a Comment