Thursday 10 September 2009

H "επίσημη" γραμμή στήριξης του Τιμούρ..

...περνάει όχι - δυστυχώς - από τον Μώραλη, αλλά από τα καλά και άξια παπαγαλάκια του sport24:

http://www.sport24.gr/html/ent/736/ent.314736.asp

Χάλασε την πιάτσα ο Κετσπάγια!

Επιμέλεια: Βασίλης Μπακόπουλος
Δημοσίευση: 10 Σεπτεμβρίου 2009 20:32


Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, για ποιο λόγο συνήθως οι ξένοι του Ολυμπιακού έχουν πρόβλημα με τον Κετσπάγια; Γιατί συχνά πυκνά, ειδικά σε μέρες που η ειδησεογραφία είναι φτωχή, «σκάει» και ένα θέμα που έχει σχέση με τα «ερυθρόλευκα» αποδυτήρια; Για ποιο λόγο το οι ερυθρόλευκοι παρουσίασαν αυτό το πρόσωπο στο Ηράκλειο και όχι σε επίσημο αγώνα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Η επιλογή του Κόκκαλη να προσλάβει το Γεωργιανό, πίκρανε αρκετούς. Ορισμένοι απ’ αυτούς μάλιστα, ήταν φανατικοί υποστηρικτές του Βαλβέρδε και του τρόπου δουλειάς του. Άλλοι έθεσαν απ’ την αρχή θέμα εμπειρίας, παραστάσεων και πυγμής, στοιχεία τα οποία θεωρούσαν πως ο Κετσπάγια δε διέθετε… «Πολύ λίγος», έσπευσαν να δηλώσουν οι… επαΐοντες. «Θα χάσει τον έλεγχο», συμπλήρωσαν ορισμένες «μπαλαδόφατσες»! «Δε θα βγάλει ούτε το Σεπτέμβρη», ξεκαθάρισαν όλοι στο πόρισμά τους, όταν έγινε γνωστό το «καυτό» πρόγραμμα της ομάδας στο πρωτάθλημα.

Εκδίκηση μέσω αποδυτηρίων!

Το 5 στα 5 όμως, άλλαξε τα δεδομένα. Ο Κετσπάγια μπήκε χωρίς να… ιδρώσει ιδιαίτερα στους ομίλους, έσπασε μια παράδοση 23ων χρόνων στο Αλκαζάρ, δημιούργησε μια ομάδα που δε δέχεται γκολ με τίποτα, ενώ οι φωτιές στη Αττική ήταν ο αστάθμητος παράγοντας που έσωσε την ΑΕΚ από το διπλό στο ΟΑΚΑ, όπως αντρίκεια παραδέχονται ακόμα και οι άνθρωποι της Ένωσης…

Η συνταγή χάλασε για όσους είχαν συνηθίσει να μιλάνε στο τηλέφωνο καθημερινά με τους προπονητές του Ολυμπιακού. Κατά τον Κετσπάγια οι δημόσιες σχέσεις είναι για όσους νιώθουν αδύναμοι, για όσους δε δουλεύουν. Οι ικανοί, απαντάνε με έργα, νίκες και προκρίσεις. Καταστροφή για την πιάτσα ο τύπος!

Μοναδικός τρόπος αντίδρασης για όσους θίγονταν, ήταν το να αποκαλύψουν όσα συμβαίνουν πίσω από τους τοίχους των αποδυτηρίων στο Ρέντη. Σερβιρισμένα με την ανάλογη… «σάλτσα» βέβαια… Και φυσικά αυτά θα αφορούσαν τα μεγάλα ονόματα, αφού μόνο η γκρίνια και τα παράπονα των πρωτοκλασάτων θα μπορούσαν να πλήξουν τον 41χρονο Γεωργιανό. Η δήλωσή του «οι καλύτεροι θα παίζουν», φαινόταν λογική για τους περισσότερους. Ορισμένοι την είδαν ως την Αχίλλειο πτέρνα του Κετσπάγια.

Οι… γκρινιάρηδες των αποδυτηρίων!

Πρώτο θέμα, ο παραγκωνισμός του Ντιόγκο! «Είναι δυνατόν να αφήνει στον πάγκο το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του Ολυμπιακού», ρωτούσαν προσποιούμενοι τους έκπληκτους για την επιλογή του Μήτρογλου. Στο ερώτημα αυτό βρήκαν σύμμαχο και τον… πολύ Φίγκερ, ο οποίος ως μεγάλος μάνατζερ που… παραλίγο να φέρει τον Μπομπό, το Λουιζάο και τον Φερναντίνιο, θέλησε να πει και πάλι τη γνώμη του. Σαφώς και είναι δυνατόν! Όσοι βρέθηκαν στην προετοιμασία της ομάδας, είδαν, κατάλαβαν και σαφώς δεν εκπλήσσονται.

Δεύτερο θέμα, ο Γκαλέτι στον πάγκο! «Μα καλά, εκτός 11άδας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας πέρσι»; Εκτός 11άδας κύριοι! Όταν δεν έχει κάνει ούτε μια βδομάδα προετοιμασία, πως θα βγάλει 90λεπτο; Λέτε ο Γκαλέτι να μην το γνώριζε; Η θλάση την οποία είχε με τη Σέριφ, ξεκαθάρισε σε όλους πως ο… άπειρος Κετσπάγια είχε και πάλι δίκιο.

Τρίτο θέμα, ο Ντουντού που δε γουστάρει τη θέση πίσω από τον σέντερ φορ! Θεωρείτε πως ο Βραζιλιάνος προτιμά τη χαμαλοδουλειά δίπλα στο Λεντέσμα, ή το να προωθείται, να σκοράρει όπως με τη Σέριφ και γενικά να δίνει ξεκάθαρα το στίγμα του στο παιχνίδι; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να τραβήξει το βλέμμα του Ντούγκα και να κληθεί στην εθνική της χώρας του; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι ο Κετσπάγια δεν τον δοκίμασε δίπλα στο Λεντέσμα;

Όσες φορές έπαιξε ως επιθετικό χαφ, το έκανε μετά από την αδυναμία που έδειξε, στο να παράξει παιχνίδι και να γίνει δημιουργικός από τη θέση του ανασταλτικού μέσου. Συνέβη στο 20λεπτο του παιχνιδιού με τη Σέριφ στη Μολδαβία, συνέβη στο ίδιο χρονικό σημείο και του αγώνα με τη Λάρισα. Και στις 2 περιπτώσεις ο Ολυμπιακός βελτιώθηκε αισθητά και ο Ντουντού ήταν -ίσως- ο κυριότερος λόγος.

Αφού δε διαβάζουν, γράψτε!

Κοινό στοιχείο και των τριών παικτών, η αδυναμία τους να μιλήσουν και κυρίως να διαβάσουν Ελληνικά! Εκ του ασφαλούς γράφτηκαν όσα γράφτηκαν. Και μη μου πείτε ότι τα παράπονα των παικτών τα μετέφεραν «άνθρωποι από το περιβάλλον τους», γιατί το παραμύθι δεν έχει δράκο! Ακόμα και αν κάποιος μάνατζερ μίλησε για το θέμα του πελάτη του, βάσει εμπειρίας θεωρώ πολύ πιθανό να μετέφερε προσωπική άποψη. Έχουν -βλέπετε- και αυτοί το μικρόβιο του προπονητή…

Σίγουρα όσοι δεν παίζουν, έχουν παράπονο. Από την ομάδα της γειτονιάς, μέχρι τον Ολυμπιακό. Όταν βάλεις λίγο αλατοπίπερο και σάλτσα, τότε το πρόβλημα διογκώνεται. Σαφώς ο Κετσπάγια δεν είναι κολλητός με όλους τους παίκτες, όμως και το να… χαβαλεδιάζει ο Γεωργιανός με τους παίκτες, δε μοιάζει ιδανική κατάσταση… Επίσης, ένας προπονητής μου έλεγε πως «όταν δε μπορούν τα πόδια, τρέχει η γλώσσα»! Το θέμα είναι να μη λέγονται πράγματα, τα οποία δε μπορείς να πάρεις πίσω…

Τι να πει και ο Κοβάσεβιτς!

Όταν δεν έχεις δυνάμεις ή όρεξη, τότε σου φταίνε όλα. Από το σύστημα και τις απουσίες, μέχρι το χορτάρι στο Παγκρήτιο και το πάρκινγκ! Όταν όμως είσαι έμπειρος όσο ο Γκαλέτι, ξέρεις να διαχειρίζεσαι την κατάσταση χωρίς να προκαλείς θέμα στα αποδυτήρια και -πολύ περισσότερο- χωρίς να το μοιράζεσαι με δημοσιογράφους! Αν δηλαδή ο Αργεντινός μισεί θανάσιμα τον Κετσπάγια, τότε τι θα ‘πρεπε να νιώθει ο Κοβάσεβιτς για τον Βαλβέρδε;

Η παρωδία στο Παγκρήτιο κόντρα στον Εργοτέλη, έβγαλε στην επιφάνεια ένα νοσηρό κλίμα, λίγες μόνο μέρες πριν από την καυτή 6άδα αγώνων. Τα ματς που θα κρίνουν πολλά σε κάθε επίπεδο. Οι παίκτες έδειξαν αδιαφορία και έλλειψη επαγγελματισμού. Ο Κετσπάγια με τη σειρά του, έλλειψη ψυχραιμίας. Λάθος και από τις 2 πλευρές…

Η πίεση που νιώθει ο 41χρονος προπονητής στον Ολυμπιακό είναι τεράστια. Το γνώριζε απ’ την αρχή και πλέον το διαπιστώνει στην πράξη. Αυτό που οφείλει στον εαυτό του πρωτίστως, αλλά και στον Σωκράτη Κόκκαλη ο οποίος τον εμπιστεύεται, είναι να διαχειριστεί σοφά την κρίση. Να βγάλει τον Ολυμπιακό ισχυρότερο και όχι να χτυπήσει τη γροθιά στο μαχαίρι. Με τη διπλωματία, μπορείς συχνά να πετύχεις περισσότερα από όσα με τις φωνές και την ολική ρήξη.

No comments:

Post a Comment