'Εναν σχεδόν χρόνο μετά την προβολή του και ενώ έχουν ήδη αρχίσει τα γυρίσματα του Νο.2, ήρθε η ώρα να ετοιμάσω αυτό το review.. Δεν θα είναι πολύ μεγάλο, εξάλλου για καλοκαιρινό blockbuster μιλάμε, δεν υπάρχουν και πολλά να πούμε..
Ως τέτοιο λοιπόν, πετυχαίνει απόλυτα τον στόχο του! Είναι απλό, διασκεδαστικό, εντυπωσιακό (εκεί που πρέπει) κι έχει κι ένα – τεράστιο – ατού: τον Robert Downy Jr.. Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλύτερα λειτουργεί η ταινία όταν ο Downy είναι ΕΚΤΟΣ του κουστουμιού του Iron Man και απλά «παίζει μπάλα» με την persona του Tony Stark.. Είναι ακριβώς αυτό το σημείο που η ταινία διαφοροποιείται από καλοκαιρινά blockbuster τύπου Transformers...
Συνειδητή επιλογή – φυσικά – του σκηνοθέτη να ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξε ο Sam Raimi με τα Spiderman και ο Christopher Nolan με τα Batman: χρησιμοποίησε καλούς και όχι απλά γοητευτικούς ηθοποιούς, πλαισίωσε τους με άλλους καλούς ηθοποιούς και δυνατά back stories, δώσε χρόνο στο να φτιάξεις την ιστορία (όχι μόνο του πρώτου, αλλά και της συνέχειας) και βρες τρόπο να χρησιμοποίησεις την τεχνολογία για να εξυπηρετήσεις την ιστορία και όχι απλά να εντυπωσιάσεις τα 15χρονα...
Αποτέλεσμα; Όχι φυσικά το «απαύγασμα της 7ης τέχνης», αλλά ένα άκρως entertaining καλοκαιρινό blockbuster, που βλέπετε με ευχαρίστηση και.. χωρίς ενοχές (του στύλ, τι Hollywood-ιανά σκουπίδια κάθομαι και βλέπω..)
Not bad, huh?
No comments:
Post a Comment