Review: Miami Vice (2006)

Τι πήγε στραβά λοιπόν;

Χα, λίγο απότομος τρόπος για να ξεκινάς ένα review, ε;; Ναι, αλλά σ΄αυτήν την περίπτωση, αναγκαίος.. Γιατί όταν μιλάμε για τον Michael Mann δεν μπορείς παρά να έχεις - πολύ - υψηλές απαιτήσεις.. Απαιτήσεις που ο ίδιος μας τις έχει δημιουργήσει με αριστουργήματα όπως το Heat, The Insider, Ali και άλλα..

Να διευκρινίσω εδώ, πως το Miami Vice δεν είναι σε καμία περίπτωση μια κακή ταινία.. Δεν είναι όμως και καλή.. Και σίγουρα είναι πολύ μακριά από τα standards που (μας έχει αποδείξει πως) μπορεί να πιάσει ο Michael Mann.. Πίσω στο αρχικό ερώτημα λοιπόν: Τι πήγε στραβά εδώ;

Νομίζω πως για όλα φταίει το... Collateral!!

Ξαφνιαστήκατε; Μισό λεπτό τότε, να εξηγήσω τι εννοώ.. Η προηγούμενη ταινία του Mann πριν το Miami Vice ήταν το Collateral.. Μια ταινία με τον Tom Cruise, η οποία - αδίκως - είχε χαρακτηριστεί ως μια ταινία χαρακτήρων, με ελάχιστο σασπένς και δράση.. Μια ταινία που, όπως πολλοί είχαν πει, "ξοδεύει" πολύ χρόνο στο να αναπτύξει τους χαρακτήρες που υποδύονται ο Tom Cruise και Jamie Foxx, εις βάρος της δραματουργικής πλοκής και της εξέλιξης της ιστορίας..

Αυτό φαίνεται πως επηρέασε τον Mann, κι έτσι - πιθανότατα υποσυνήδειτα - στο Miami Vice αφιερώνει ελάχιστο χρόνο για να μας συστήσει (και να μας κάνει να ταυτιστούμε) με τους δύο βασικούς χαρακτήρες.. Η ιστορία (που δυστυχώς δεν είναι και ότι πιο πρωτότυπο έχουμε δει) κυλάει με καταιγιστικούς ρυθμούς (επιλογή του ίδιου του Mann βεβαίως), κι έμεις μένουμε χωρίς ανάσα προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί πρέπει να νοιαστούμε για τους κεντρικούς ήρωες και την ιστορία τους..

Μάταιος κόπος..

Όσο κι αν προσπαθεί η - απίστευτη - Gong Li, να δώσει λίγο πάθος, λίγο ζωή, λίγο ενδιαφέρον σ' αυτήν την - χιλιοειπωμένη - ιστορία, το focus του Mann είναι τόσο απόλυτα εστιασμένο στο story, που "ξεχνάει" το πιο βασικό: ο θεατής θα νοιαστεί για την ταινία σου, μόνο αν εσύ τον κάνεις να νοιαστεί για τους χαρακτήρες που του παρουσιάζεις..

Όπως όλες οι ταινίες του Mann, visually η ταινία ειναι χάρμα ειδέσθαι.. Η τεχνική του, ο τρόπος που χειρίζεται την κάμερα και το σκηνοθετικό του βλέμμα είναι πραγματικά.. second to none! Η ικανότητα του να δίνει ένα ιδιαίτερο, ένα μοναδικό, ένα σκοτεινό ύφος σε κάθε ταινία του και να σκηνοθετεί απίστευτα ρεαλιστικές και γεμάτες σασπένς σκηνές δράσης είναι απαράμιλλη..

Ερμηνευτικά, λίγα πράγματα, μιας και - όπως εξήγησα και πιο πάνω - το story κι ο ρυθμός επισκιάζουν κάθε προσπάθεια για δυνατές ερμηνείες.. Κάθε προσπάθεια, είπα; Γράψε λάθος.. Η επιλογή της Gong Li είναι εξαιρετική (τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όποιον το σκέφτηκε) και είναι η μόνη που καταφέρνει να σταθεί στο ύψος της ερμηνευτικά.. και ως αυστηρή και commited businesswoman, αλλά και ως a broken woman-in-love.. Όσοι ξέρουν τι εστί Gong Li είμαι σίγουρος πως δεν περίμεναν κάτι λιγότερο από μια τόσο εξαιρετική ηθοποιό..

All in all, απ' αυτά που έχω ακούσει μέχρι στιγμής, ο Mann φαίνεται να ξαναβρίσκει την φόρμα του με το Public Enemies, και πραγματικά ελπίζω να είναι έτσι.. Γιατί για έναν Mann-fanatic όπως εγώ, ταινίες όπως το Miami Vice δεν δείχνουν ούτε το 50% του πραγματικού Michael Mann..