Το... trend είναι γνωστό.. Κάθε φορά που έρχεται κάποιος προπονητής από το εξωτερικό, αρχίζουν αμέσως οι δημοσιογράφοι (και εννίοτε υπάλληλοι της ΠΑΕ) να μιλάνε για “εφαρμογή του (τάδε) μοντέλου στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό”..
Έτσι, όλοι θα θυμάστε το... σκανδιναβικό μοντέλο που ήθελε να εφαρμόσει ο Ολυμπιακός με Σόλιντ ή το γαλλικό, με την βοήθεια Καρεμπέ και την (επικείμενη) πρόσληψη Λε Γκεν.. Το μοναδικό που πέτυχε φυσικά (έστω και για λίγο) ήταν το σέρβικο (ελέω Μπάγεβιτς), ενώ το ισπανικό ήταν – όπως αποδείχτηκε – λίγο ακριβό για τα γούστα του Σωκράτη.. Περιέργως, κουβέντα για το – παγκοσμίως άγνωστο – γεωργιανό μοντέλο δεν έχει γίνει ακόμα.. Οψόμεθα...
Φυσικά, κοινός παρονομαστής σε όλα τα παραπάνω μοντέλα, είναι πως λίγους μήνες μετά, τέτοιες δηλώσεις / οράματα / σχέδια ακούγονται μόνο ως αστείο, αφού ο – εκάστοτε – προπονητής έχει υποκύψει στα “χτυπήματα” της απύθμενης άγνοιας του Θείου από ποδόσφαιρο και την έχει “κάνει” από τον πάγκο, χωρίς καλά καλά να καταλάβει από που του ήρθε..
Τώρα, που λόγω οικονομικής κρίσης, ο Ολυμπιακός προσπαθεί να γίνει πολυμετοχικός (ένα βαρύ πλήγμα στον εγωισμό του Σωκράτη), νομίζω ότι είναι καλό να σκεφτούμε και τι.. διοικητικό μοντέλο θα είναι καλό να υιοθετήσει ο Ολυμπιακός.. Και όχι, δεν μιλάω για πολυμετοχικότητα (ούτε την κανονική ούτε αυτήν που βαυκαλίζεται ο Κόκκαλης), αλλά μιλάω στον συνολικό τρόπο λειτουργίας της ομάδας..
Και αφορμή γι’ αυτό στάθηκε το σημερινό άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου στην SportDay, όπου δημοσιεύει μια επιστολή αναγνώστη, σχετικά με το διοικητικό μοντέλο της Πόρτο:
«Αν ήμουν ο Κόκκαλης και μου έλεγαν ότι η Πόρτο έκανε πρόταση για τον Μπελούτσι, θα έπαιρνα αμέσως τηλέφωνο τον πρόεδρό της και θα του έλεγα: "Πίντο, αδερφέ μου, τον Μπελούτσι στον δίνω τζάμπα. Και σε φιλοξενώ και μια βδομάδα στη Μύκονο! Τι ζητάω για αντάλλαγμα; Να με μάθεις! Να με μάθεις να διοικώ και να κάνω αυτά τα deals! Δεκαπέντε χρόνια στο κουρμπέτι δεν ξέρω ούτε τα βασικά! Θα μου κάνεις δύο τρίωρα ιδιαίτερα την ημέρα, και κάτι θα μάθω σε μία βδομάδα!".
Σοβαρά τώρα, κοιτάω τι έχει κάνει η Πόρτο στο μεταγραφικό παζάρι μέχρι στιγμής και ζηλεύω! Εχει αγοράσει 7 παίκτες για 12,7 εκατ. Και έχει πουλήσει 8 για 48,5 εκατ. Μιλάμε για 36 εκατ. κέρδος, όσα δεν θα βγάλει ελληνική ομάδα ποτέ! Σε αυτά τα λεφτά αν βάλουμε και τα 15 εκατ. του Σισόκο, ο οποίος είχε κλείσει στη Μίλαν, αλλά η μεταγραφή χάλασε τελευταία στιγμή, αλλά και τον Μπρούνο Αλβες που είναι έτοιμος να φύγει για 20 εκατ., με πιάνει πονοκέφαλος από την πρόσθεση! Και δεν μιλάμε για Μάν. Γιουν. ή Ρεάλ, αλλά για μια ομάδα που συμμετέχει στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, το οποίο πάνω-κάτω έχει "παρόμοια" αγοραστική αξία με το ελληνικό. Φυσικά αυτό δεν είναι τύχη, αλλά σχέδιο, το οποίο λέει ότι κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια κάνουμε μια καλή ευρωπαϊκή χρονιά και μετά πουλάμε.
Οι άνθρωποι είναι μάγοι. Αγόρασαν πριν από ένα χρόνο τον Σισόκο για 300.000 ευρώ και σήμερα τον πουλάνε 15 εκατ.! Τον Χουλκ για 6 εκατ. και σήμερα η αξία του είναι στα 17 εκατ. Ο Λούσο Γκονζάλες αγοράστηκε 6,6 εκατ. και χθες πουλήθηκε 18 εκατ. Ο Μανίς αγοράστηκε 2,2 και πουλήθηκε 16 εκατ. Ο Μποσίνγκουα 1,7 και πουλήθηκε 20,6! Ο Αντερσον 4,5 και πουλήθηκε 18,5. Ο Ντέκο 2,3 εκατ. και πουλήθηκε 21 εκατ. Ο Κουαρέσμα από 6 εκατ. πουλήθηκε 18,5!
Ο Πέπε από 1 εκατ. πουλήθηκε 30 εκατ. στη Ρεάλ! Aγόρασαν κάποτε τον Σεϊταρίδη (Αύγουστο) για 3 εκατ. και 8 μήνες μετά τον πούλησαν για 10 εκατ. Δεν το θεωρώ απίθανο να κάνουν το ίδιο και με τον Μπελούτσι. Η λίστα είναι πρόχειρη: θα έχει και άλλους. Αλλά ξέχασα. Αυτοί είναι κουτόφραγκοι και ασχολούνται με πανηγυράκια, ενώ εμείς, Αντώνη, λίγες βδομάδες πριν από τα επίσημα παιχνίδια ψάχνουμε να αυξήσουμε το μετοχικό κεφάλαιο μήπως κάνουμε καμιά μεταγραφή».
Ξέρω τι σκέφτεστε.. Πόσο μακριά είναι ο Ολυμπιακός (και οποιαδήποτε ελληνική ομάδα) από μια τέτοια διοικητική.. κουλτούρα! Η’ ακόμα χειρότερα, πως είναι δυνατόν να περιμένω να υιοθετήσει μια τέτοια διοικητική φιλοσοφία ο Κόκκαλης μετά από τόσα χρόνια...
Φυσικά και δεν το περιμένω.. Ξέρω πως είναι αδύνατον.. Εξάλλου αυτό που κάνει η Πόρτο, είναι ελάχιστες ακόμα ομάδες που να μπορούν να περηφανευτούν πως το κάνουν.. Θέλει μυαλό, θέλει ταλέντο, θέλει – τρομερή – οργάνωση, θέλει πλάνο, θέλει σχέδιο, θέλει υπομονή, θέλει scouting, θέλει commitment to the cause...
Τι απ’ όλα αυτά έχει ο Ολυμπιακός; Τίποτα..
No comments:
Post a Comment