Ένα εξαιρετικό σχόλιο από την Παραπολιτική...

Δεν λυπάμαι κανέναν

http://www.parapolitiki.com/2010/06/blog-post_07.html

Μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω μεμονωμένα τα όσα έλαβαν χώρα χθες στο Στάδιο Ειρήνης(;) και Φιλίας(;). Δεν θα το κάνω όμως γιατί ο πρώτος αναγνώστης θα σπεύσει να μου θυμίσει τα αεροβόλα στο ΟΑΚΑ ενώ ο δεύτερος θα του θυμίσει τη Ριζούπολη.

Στο τέλος της συζήτησης, θα έχουμε όλοι δίκιο, προσφέροντας άφθονο νερό στο μύλο μιας αδιέξοδης μπουρδολογίας. Θα αποφύγω επίσης τα γραφικά στερεότυπα του στυλ "δεν μπορώ να χαρώ αυτό το πρωτάθλημα". Μια χαρά το χαίρομαι και μια χαρά καμαρώνω για αυτή την ομάδα-μύθο που κατάφερε να κερδίσει και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Και ξέρετε γιατί καμαρώνω;

Γιατί έτσι με έμαθαν. Όταν πήγα για πρώτη φορά σε γήπεδο μπάσκετ σε αγώνα της Α2 πριν κάμποσα χρόνια, είδα τον δάσκαλο μου στο σχολείο να φτύνει τον διαιτητή και τον οδηγό του σχολικού λεωφορείου να τον ενημερώνει ότι "δεν θα βγεις από εδώ ζωντανός". Κι όλα αυτά σε ένα παιχνίδι που δεν διακυβευόταν απολύτως τίποτα. Πώς μου ζητάτε τώρα να μην χαρώ που πήρα το πρωτάθλημα σε αυτές τις συνθήκες;

Δυστυχώς, δεν λυπάμαι κανέναν. Μου ζητάνε να λυπηθώ τα εκατομμύρια των Αγγελόπουλων, τους οποίους πραγματικά εκτιμώ. Τι θα τους προσφέρει όμως η λύπη μου όταν κοτζάμ Αγγελόπουλος κάθεται και συζητά με ένα 20χρονο μαλακισμένο που με θράσος ζητά να διοικήσουν μαζί μια ομάδα εκατομμυρίων; Να λυπηθώ τον Παπαλουκά που δεν τον αφήνουν να παίξει και να χαρεί το μπάσκετ όταν κι αυτός κάθεται και συζητά με καμμένα μυαλά και τους παρακαλάει να φύγουν;

Δεν λυπάμαι κανέναν. Οι πρόεδροι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ συντηρούν τις φραξιες των οπαδικών στρατών και παρεμβαίνουν στη διαιτησία, οι παίκτες και οι προπονητές αρνούνται να προστατέψουν τους ίδιους τους εαυτούς τους και τους συναδέλφους τους ενώ οι δημοσιογράφοι σκούζουνε υστερικά, κρυφογελώντας για έτσι βγάζουν το ψωμί τους.

Θεατής σε όλα αυτά το ανάλγητο, αναποτελεσματικό και ΣΥΝΕΝΟΧΟ κράτος που συναλλάσσεται με τους προέδρους, δανείζεται μπράβους για τις φοιτητικές νεολαίες από τους οπαδικούς στρατούς και στο τέλος ανακοινώνει...νέα μέτρα κατά της βίας στα γήπεδα.

Διαβάζω ότι το κράτος θα ξυπνήσει πολύ αργά, δηλαδή μετά το θάνατο ενός οπαδού σε επεισόδια. Κάνετε λάθος. Ο Φιλόπουλος χάθηκε από μαχαιριά φιλάθλου και το αίμα του δεν αποδείχθηκε αρκετό. Aυτός ο αθλητισμός μας αξίζει. Μέσα μας το γουστάρουμε.

Πόσοι είπατε ότι "κι ας χάσουμε το 4ο παιχνίδι. Μετά από αυτά, στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός θα καλοπεράσει"; Εσείς οι ίδιοι δεν βρίζετε όμως και τους κάφρους που προκάλεσαν τα χθεσινά;

Αυτοί μας αξίζουν. Οι Παναθηναϊκοί ελάτε να πανηγυρίσουμε για το πρωτάθλημα, οι Ολυμπιακοί κράξτε Γιαννάκη και διαιτησία. Η ζωή συνεχίζεται, έστω και αν είναι πιο μίζερη από ποτέ...