Ε, μετά ποιος μας φταίει;;

http://fimotro.blogspot.com/2010/05/65.html

Ρεπορτάζ : Έλενα Λάσκαρη
(από ΤΑ ΝΕΑ)

Σοκ και αγανάκτηση προκαλεί το ύψος των καταλογισθέντων φόρων, η είσπραξη των οποίων προσκρούει στην προσφιλή πολιτική των φορολογουμένων να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη «αγοράζοντας» ακόμη και 13 χρόνια εξαιτίας της πληθώρας των υποθέσεων που κατακλύζουν τις δικαστικές αίθουσες.

Αγγίζουν το αστρονομικό ποσό των 33 δισ. ευρώ, αποδεικνύοντας ότι η υπόθεση Βοσκόπουλου και η μη καταβολή φόρων και προσαυξήσεων ύψους 5,5 εκατ. ευρώ με εκκρεμότητα 17 ετών, αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου.

Παρ΄ ότι το μέγεθος των καταλογισθέντων φόρων που εκκρεμούν στα δικαστήρια είναι πραγματικά αστρονομικό, η απόλυτη αδυναμία του κράτους να εισπράξει φόρους που του αναλογούν έχει πολλές ακόμα διαστάσεις. Στα 33 δισ. ευρώ των καταλογισθέντων και εκκρεμών στα δικαστήρια φόρων προστίθενται 32 δισ. ληξιπρόθεσμων οφειλών, εκ των οποίων αν διαγραφούν φτωχοί οφειλέτες και ΔΕΚΟ υποχωρούν στα 23 δισ. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών μάλιστα διευκρινίζουν ότι είναι δύο διαφορετικά μεγέθη τα ληξιπρόθεσμα χρέη και τα εκκρεμή στα δικαστήρια, που αν αθροιστούν φτάνουν τα 65 δισ. ευρώ ή περίπου 3 φορές το φετινό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού. Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι 8.282 φυσικά και νομικά πρόσωπα χρωστούν πάνω από 200.000 ευρώ έκαστο, με τη συνολική ληξιπρόθεσμη οφειλή να φτάνει τα 20,04 δισ. ευρώ.

Επιπρόσθετα κάθε χρόνο το κράτος χάνει έσοδα 25 με 30 δισ. από τη φοροδιαφυγή, ενώ η παραοικονομία, όπως εκτίμησε χθες ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών Δ. Γεωργακόπουλος, αγγίζει το 40% του ΑΕΠ προσεγγίζοντας τα 95 δισ. ετησίως.

Εκκρεμούν μέχρι 13 χρόνια
Θεωρητικά από τα 33 δισ. ευρώ των χρεών που εκκρεμούν στα δικαστήρια, το 10% θα έπρεπε να είχε εισπραχθεί. «Μόνο και μόνο το 10% που βεβαιώνεται και πρέπει να εισπράττεται κατά την επιβολή προστίμων από το ΣΔΟΕ ή τις εφορίες είναι 3,3 δισ. ευρώ» λέει στα «ΝΕΑ» στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών συμπληρώνοντας με αγανάκτηση: «Ούτε αυτό δεν πληρώνουν, αφού οι περισσότεροι επικαλούνται αδυναμία καταβολής στα δικαστήρια». Πατώντας στις δυνατότητες των νόμων, φορολογούμενοι στους οποίους καταλογίζονται πρόστιμα και έξτρα φόροι μπορούν να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια, αμφισβητώντας την ετυμηγορία των ελεγκτικών μηχανισμών του υπουργείου Οικονομικών. Μέχρι πρότινος ο νόμος όριζε ότι με την υποβολή προσφυγής ο φορολογούμενος θα πρέπει να καταβάλει ποσό 10% επί του συνολικού φόρου και προστίμων που του έχουν καταλογιστεί και μέχρι να υπάρξει τελεσίδικη απόφαση παύουν να τρέχουν οι προσαυξήσεις και αναστέλλεται η παραγραφή για το ποινικό σκέλος των υποθέσεων. Με τον τελευταίο φορολογικό νόμο, το ποσό που καταβάλλεται με την άσκηση προσφυγής αυξάνεται στο 25%, ο χρόνος άσκησης προσφυγής περιορίζεται από τους 6 μήνες στις 30 μέρες και μέχρι υπάρξει τελεσίδικη απόφαση «τρέχουν» οι προσαυξήσεις. «Το πρόβλημα δεν λύνεται» λένε στελέχη που γνωρίζουν καλά τον χώρο, συμπληρώνοντας ότι « στην πράξη σχεδόν όλοι οι δικαστές δέχονται τις αιτήσεις αδυναμίας πληρωμής και στο τέλος όλο το ποσό καταλήγει να διεκδικείται σε 13 χρόνια, 4 στο Διοικητικό Πρωτοδικείο, 4 χρόνια στο Διοικητικό Εφετείο και άλλα 5 χρόνια στο Συμβούλιο της Επικρατείας».

Σχόλιο: Και μη μου πείτε πως μόνο οι πολύ πλούσιοι δεν πληρώνουν φόρους! Όλοι ψάχνουμε για παραθυράκια!! Κι όσο φταίνε αυτοί που τ αφήνουνε να υπάρχουν, άλλο τόσο φταίμε κι εμείς που τα εκμεταλλευόμαστε! Είπαμε, όλοι έχουμε κάνει το κομμάτι μας για να χτίσουμε την κοινωνία μας πάνω σε τέτοιες αδιέξοδες δομές!