Review: The Reader (2008)

Το ερώτημα απλό: πόσο μπορεί να "ανυψώσει" μια ταινία μια καταπληκτική ερμηνεία;

Απάντηση: Πολύ, αλλά (σχεδόν ποτέ) αρκετά!

Δεν σας κρύβω πως η ταινία δεν με ενθουσίασε.. Χωρίς να έχει κάποιο χτυπητό μειονέκτημα, η αίσθηση που σου αφήνει στο τέλος είναι ένα, ε και;

Έπιανα τον εαυτό μου να προσπαθεί καθ' όλη την διάρκεια της ταινίας να ταυτιστεί με κάποιον από τους κεντρικούς ήρωες, αλλά (δυστυχώς) όλοι τους μου φάνηκαν.. απόμακροι, ξένοι.. σχεδόν αδιάφοροι..

Υπάρχει φυσικά και μια ερμηνεία στην μέση.. Αυτή της Kate Winslet που βραβεύτηκε (δικαιώς;) με Oscar.. Η ερμηνεία σίγουρα ξεχωρίζει (σαν την μύγα μες στο γάλα) στην ταινία και νομίζω πως στην Winslet οφείλεται το γεγονός πως κάποιοι "πρόσεξαν" την ταινία αυτή λίγακι παραπάνω.. Σίγουρα αυτό λέει πολλά για την δύναμη της ερμηνείας μιας ηθοποιού που (αν το σκεφτείς λιγάκι) μόνο καλές ερμηνείες έχει να επιδείξει στην μέχρι τώρα καριέρα της, αλλά.. τι μας λέει για την ταινία συνολικά;;

How far would you go to protect a secret?

Όχι πολλά, δυστυχώς.. Οι προθέσεις σίγουρα υπάρχουν, το story έχει πλοκή και (κάποιο) ενδιαφέρον, ο σκηνοθέτης είναι αξιόλογος (Stephen Daldry, βλέπε Billy Elliot, The Hours), οι ερμηνείες είναι καλές.. αλλά επαναλαμβάνω, το σύνολο δεν δένει..

Το περίφημο μυστικό που (προσπαθεί να) κρύψει η Hanna Schmitz δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να το καταλάβεις (από το πρώτο 15λέπτο της ταινίας) και η μετέπειτα εξέλιξη δεν σου δίνει "πατήματα"για να καταλάβεις την συμπεριφορά της, να νιώσεις την ντροπή ή τον πόνο της για το μυστικό αυτό ή στην τελική να δεχτείς πως το μυστικό αυτό μπορεί να είναι ταυτόχρονα η καταδίκη και η εξιλέωση της..

Το τέλος δε, είναι (δυστυχώς) τόσο, μα τόσο αναμενόμενο (και Oscar-friendly) που εμένα προσωπικά περισσότερο θυμό που προκάλεσε παρά ενδιαφέρον (πόσω μάλλον δραματουργική κάθαρση..)

All in all, έχουν υπάρξει και στο παρελθόν ταινίες που έχουν βασιστεί (ή ακόμα και διασωθεί) από την ερμηνεία ενός πρωταγωνιστή, αλλά το The Reader δεν θα γίνει ποτέ ένα Scent of a Woman ή ένα Sophie's Choice.. Αναφέρω αυτές τις ταινίες ως παράδειγματα, αφού και στις δύο περιπτώσεις οι πρωταγωνιστές (Al Pacino, Meryl Streep) κέρδισαν Oscars.. μήπως βλέπετε κι εσείς κάποιο pattern;