When I was four, my back was soreand I had pubic hair
Από την εμφάνιση της μικρούλας Daisy και μέχρι το τέλος της ταινίας, μια ερώτηση μου είχε καρφωθεί στο μυαλό: μα είναι σίγουρο πως σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο - Fight Club - David Fincher;
Δεν ξέρω τι μπορώ να γράψω που να μην έχει ήδη γραφτεί γι' αυτήν την ταινία.. Ναι, είναι μια απίστευτα μοναδική ιστορία, ναι, ο Brad Pitt (στα χέρια του David Fincher) δίνει μια καταπληκτική ερμηνεία, ναι, η Cate Blanchett είναι όπως πάντα απίστευτη, ναι, τα γραφικά είναι (και αυτά) καταπληκτικά, όμως...
Η ταινία αυτή (θα μου επιτρέψτε κι έμενα, ως σκηνοθέτη) είναι ένας προσωπικός θρίαμβος του David Fincher..
I'm aging in reverse
but noone seems to be aware
Ποιος πραγματικά πίστευε οτι θα μπορούσε ποτέ ένας σκηνοθέτης σαν τον David Fincher να ενδιαφερθεί για ένα τέτοιο.. love story; Όχι πολλοί, είμαι βέβαιος, και μέσα στους πολλούς συγκαταλέγομαι κι εγώ.. Βέβαια αυτό που μας δίνει ο Fincher δεν είναι ένα κλασσικό love story (δεν είδα πουθενά την Meg Ryan), αλλά ένα love story γύρω από μια μοναδική (και πολύ.. σκοτεινή) περίπτωση.. Ένα love story με λίγα λόγια προσαρμοσμένο στο σύμπαν του David Fincher..
(Μικρή παρένθεση: κι άλλοι σκηνοθέτες το έχουν δοκιμάσει αυτό. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Paul Thomas Anderson με το εξαιρετικό Punch-Drunk Love, με πρωταγωνιστές τους Adam Sandler και Emily Watson)
You'd think the government
would replicate my DNA
Πίσω στον Mr.Benjamin όμως.. Η δύναμη της ταινίας δεν είναι φυσικά τα εφέ, ούτε καν οι ερμηνείες, αλλά η.. τραγικότητα του love story.. Ο Fincher κάνει ότι περνάει από το χέρι του να μας το καταστήσει σαφές αυτό και τα καταφέρνει μια χαρά.. Η (ηλικιακή και όχι μόνο) συνεύρεση του Benjamin και της Daisy θα είναι σύντομη, αλλά καταλυτική! Οι ήρωες είναι τόσο ρυθμιστές όσο και θύματα των (μοναδικών) περιστάσεων τους, και το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι.. εκρηκτικό! Δεν είναι μια ιστορία που (απλά) στιγματίζει τους χαρακτήρες, αλλά είναι η ιστορία που χαρακτηρίζει όλο τους το είναι - ανεξάρτητα από τα πράγματα που ο καθένας ζει και βιώνει όσο καιρό είναι χώρια...
Somebody notify the press
before i fade away
Ότι και να πω για τις ερμηνείες θα είναι λίγο.. Νιώθω πραγματικά πολύ μικρός για να σχολιάσω το ταλέντο της Cate Blanchett, της Meryl Streep της γενιάς μου.. Είναι πραγματικά μοναδική.. Ο Brad Pitt για πολύ καιρό ακόμα θα αδικείται από την (εντυπωσιακή) εξωτερική του ομορφιά.. Ο Tom Cruise κοντεύει τα 50 κι ακόμα ορισμένοι αρνούνται να τον δουν και να τον κρίνουν ως ηθοποιό.. Το όλο life style του star μπαίνει στην μέση και τυφλώνει αρκετούς.. Είναι κρίμα, αλλά και so typical Hollywood!
Πολύ καλοί και όλοι οι δεύτεροι ρόλοι, που είναι επίσης πολύ σημαντικό.. Julia Ormond, Taraji P Henson, Elias Koteas, δίνουν όλοι τους τον καλύτερο τους εαυτό, δημιουργώντας χαρακτήρες που σου μένουν, ακόμα και αφού έχειε βγει από την αίθουσα.. χαρακτήρες με λόγο ύπαρξης (όχι διακοσμητικοί), που όμως είναι εκεί για να συμπληρώσουν τους πρωταγωνιστές και όχι για να.. κλέψουν την παράσταση!
Does anyone think this case was curious?
All in all, δεν θέλω να γράψω πολλά.. Η ταινία αυτή δεν έχει ανάγκη από καλά λόγια.. Αν δεν την έχετε δει (που δεν το νομίζω), τρέξτε κατευθείαν στο DVD club.. Δεν υπάρχει περίπτωση να το μετανιώσετε.. κι αυτό δεν σας το εγγυώμαι εγώ, αλλά ο David Fincher...
No comments:
Post a Comment