Review – Redbelt (2008)

Είμαι σίγουρος πως στους περισσότερους από εσάς ο τίτλος αυτός δεν θα σας λέει τίποτα. Σίγουρα όμως θα ξέρετε τον David Mamet (κι αν όχι, ντροπή σας, τιμωρία, στην γωνία αμέσως! Και αύριο με τον κηδεμόνα σας...)

Αυτή λοιπόν είναι η τελευταία σκηνοθετική απόπειρα του David Mamet, ενός από τους πιο ταλαντούχους Αμερικάνους σεναριογράφους και μετρ των ανατροπών (όσοι έχετε δει το The Spanish Prisoner θα ξέρετε για τι μιλάω, οι υπόλοιποι κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και νοικιάστε το σε DVD) – απλά για να σας δώσω να καταλάβετε, όσοι είχατε μείνει με το στόμα ανοιχτό “ανακαλύπτοντας” την ανατροπή στην Έκτη Αίσθηση, να ξέρετε πως για τον Mamet τέτοιες ανατροπές είναι παιχνιδάκι, έχει 2-3 σε κάθε ταινία του.

Σας έκανα αυήν την μικρή εισαγωγή για να καταλάβετε με ποιες προσδοκίες ξεκίνησα να βλέπω την ταινία αυτή – πάντα on the edge of my seat, έτοιμος να “ξεσκεπάσω” κάθε πιθανή – ή απίθανη – ανατροπή, πριν αυτή αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια μου.

Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τον Mike Terry, ιδεαλιστή καθηγητή JuJitsu, που ζει και αναπνέει για τον κώδικα (όχι των samurai), αλλά μια σειρά από γεγονότα και συγκυρίες τον αναγκάζουν να συμφωνήσει να αγωνιστεί για πρώτη φορά σε αγώνες mixed martial arts, προδίδοντας (;) τον κώδικα. Η ταινία, λοιπόν, δεν ήταν καλή – τουλάχιστον όχι τόσο όσο θα περιμένα. Απρόσμενα αργή, με μονοδιάστατη πλοκή και – μόνο – μία ανατροπή (κι αυτή ούτε κάν!) δεν έμοιαζε καν με σενάριο David Mamet – χμμ, τώρα που το ξανασκέφτομαι, μήπως αυτή είναι τελικά η μεγαλύτερη ανατροπή;

Είναι προφανές πως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια καινούρια πρόταση από τον Mamet – και όχι με έναν νέο Mamet (όχι ακόμα τουλάχιστον). Μια πλοκή πιο στιβαρή, πιο συμπαγής και σίγουρα πιο απλοϊκή, που δένεται με πολύ καλές ερμηνείες απ’ όλους ανεξαιρέτως τους ηθοποιούς, ένα παιχνίδι συγκυριών που είναι εύκολο να το ακολουθήσεις και – τελικά – ένα φινάλε που δεν σε κάνει να αναφωνήσεις “τον άτιμο πως το σκέφτηκε όλο αυτό το πολύπλοκο puzzle”, αλλά “χμ, τι προσπαθεί εδώ να μου πει ο ποιητής”. Ένας Mamet δηλαδή που δεν παρουσιάζει έναν ήρωα-θύμα μιας σειράς από – καλά οργανωμένες και δαιδαλώδεις – συνομωσίες, αλλά έναν ήρωα που παλεύει να παραμείνει πιστός στην ιδεολογία και τα πιστεύω του.

All in all, αν είστε die-hard Mamet fans, ετοιμαστείτε για να δείτε κάτι τελείως διαφορετικό, αν ενδιαφέρεστε να μάθετε τι εστί David Mamet καλύτερα να προτιμήσετε κάποια άλλη ταινία του (The Spanish Prisoner, Heist)