Γιατί πρέπει να γίνεις "πρώην" για να μιλήσεις ξεκάθαρα;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/01/2012_468486

Του Παναγη Bουρλουμη*

Ανάμεσα στις διάφορες μπαρούφες του είδους «τα κράτη δεν χρεοκοπούν», ξεχωρίζει τώρα εκείνη που λέει ότι «στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Μπέλα παρόλα, αλλά οι επόμενες εκλογές -όποτε γίνουν- μας απειλούν με ανακύκλωση εκείνων που έφεραν τη χώρα μας στη σημερινή κατάντια. Τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από κάτι τέτοιο; Ο λαός τα βλέπει και ο καθένας αναρωτιέται με τι τρόπο μια πολιτική τάξη, ένα σύστημα, που μας έριξε έξω όταν όλα πήγαιναν πρίμα, θα μπορέσει να μας σώσει τώρα που έπιασε άγρια φουρτούνα. Ο λαός τα νιώθει, αλλά τι μπορεί να κάνει; Ο ψηφοφόρος είναι αιχμάλωτος και η αποχή ή η φυγή από τα δύο κόμματα εξουσίας προς περιθωριακούς μπορεί να εκτονώνει αλλά δεν λύνει το αδιέξοδο.

Τα ίδια βλέπουν και οι απέξω – εκείνοι που μας δάνεισαν γιατί πίστεψαν κάποτε ότι το κράτος μας ήταν φερέγγυο. Και τώρα ζητάμε από τους ίδιους όχι απλά να χάσουν τα μισά, αλλά να μας δώσουν κι άλλα, μήπως και γλιτώσουν τα υπόλοιπα. Αυτοί όμως δεν είναι παγιδευμένοι όπως εμείς. Βρίσκονται σε δυσάρεστη κατάσταση αλλά μετρούν τα πράγματα και θα αποφασίσουν να κάνουν εκείνο που θα τους πονέσει λιγότερο. Μας παρακολουθούν με κρύο μάτι υπολογίζοντας αν τους συμφέρει να μας παρασταθούν ή μήπως να μας αφήσουν να βουλιάξουμε. Θα κρίνουν αν η χώρα μας θα μπορέσει μέσα σε κάποιο διάστημα να ξανασταθεί στα πόδια της. Να νοικοκυρευτεί στον βαθμό που θα τους δώσει βάσιμη ελπίδα ότι θα πάρουν κάτι πίσω, έστω με απώλειες και καθυστέρηση. Πιο σημαντικό από τα λεφτά, θα κρίνουν αν είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε την πορεία της Ευρώπης ή θα παραμείνουμε αιώνια ένα βαρίδι. Την κρίση τους θα επηρεάσει ο βαθμός ειλικρίνειας της δέσμευσής μας να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και η ικανότητά μας να τις εκπληρώσουμε.

Οι ξένοι έχουν μάθει το μάθημά τους. Τους ξεγελάσαμε αρκετές φορές και έχουν στήσει τώρα τους δικούς τους μηχανισμούς για να μετράνε την πορεία μας. Και τι βλέπουν μέχρι τώρα; Συνεχής κατήφορος. Χιμαιρικοί προϋπολογισμοί, αστοχίες παντού, ξεχαρβαλωμένη διοίκηση – Δικαιοσύνη. Μποϊκοτάρισμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οπισθοχώρηση σε κάθε συντεχνιακή αντίδραση. Την πραγματική οικονομία να φθίνει ραγδαία, την ανεργία να μεγαλώνει και ένα τσίρκο από σχεδόν πενήντα υπουργούς με την προσοχή στραμμένη στις επόμενες εκλογές, κομματικές και εθνικές.

Ως τώρα έχουμε αποτύχει και ο χρόνος τρέχει.

Για να πάρουμε την προηγούμενη δόση των 8 δισ., αναγκαστήκαμε να αφήσουμε κατά μέρος τις σαχλαμάρες για δημοψήφισμα, τα «δεν υπογράφω» και τους Πετσάλνικους, αλλάξαμε πρωθυπουργό και φέραμε τον Παπαδήμο. Αυτά δεν είναι μικροπράγματα. Σε δύο μήνες ελπίζουμε στην επόμενη δόση που είναι δέκα φορές μεγαλύτερη. Χωρίς αυτή χρεοκοπούμε σίγουρα και άτακτα γιατί λήγουν γραμμάτια 10 δισ. Οταν κάποιος πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη το σκέπτεται πολύ και ογδόντα δισ. δεν είναι λίγα. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά προβλέπω ότι το PSI και η δανειακή σύμβαση δεν θα αρκέσουν για να πείσουν εκείνους από τους οποίους εξαρτώμεθα. Οσο καλά και αν πάνε οι διαπραγματεύσεις, υπογραφές δεν θα μπουν αν δεν εξασφαλίσουν οι αντισυμβαλλόμενοί μας προοπτική πολιτικής σταθερότητας και αποτελεσματικής διοίκησης για μια αρκετά μακρά περίοδο και βέβαια όχι μέχρι το Πάσχα. Ο προεκλογικός πυρετός στην τωρινή συγκυρία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Αυτά έπρεπε να τα καταλαβαίνουμε μόνοι μας, αλλά φοβάμαι ότι θα μας αναγκάσουν άλλοι να σοβαρευτούμε, γιατί αλλιώς σε λίγο θα ζητιανεύουμε για καύσιμα για τις μηχανές της αστυνομίας, αλλά και για τον στόλο και την αεροπορία.

* Ο κ. Παναγής Βουρλούμης είναι πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ.

Σχόλιο: Καλά όλα αυτά και... ακριβή! Και καλώς λέγονται.. Απλά αναρωτιέμαι αν είμαι ο μόνος που κουράστηκε ν' ακούει "σωστά" λόγια από "πρώην" του συστήματος (που τώρα καταγγέλουν...)