George Carlin Sez:: George Carlin Sez: Religion is Bullshit
Sunday, 15 January 2012
The 69th Annual Golden Globe Awards
Πόσο θα επιλέξει να σατιρίσει τα υπερφουσκωμένα (και υπερευαίσθητα) ego's των ακριβοπληρωμένων Hollywood-ιανών star ο Ricky Gervais;;;
Για να δούμε.....
Ήμαρτον ρε συ Άννα... Ήμαρτον!
Από την ομιλία της Άννας Διαμαντοπούλου στο Εθνικό Συμβούλιο: Θέλω να αναφερθώ στην δραματική ομιλία χθες του Βαγγέλη Βενιζέλου. Πρέπει να λέμε τα πράγματα, με το όνομά τους: είναι ο βασικός διεκδικητής, είναι ο βασικός υποψήφιος, είναι αυτονόητο. Ήρθε η στιγμή που ο άνθρωπος αυτός είχε στους ώμους του αποφάσεις που αφορούν τη χώρα και την Ευρώπη.
Σχόλιο: Αν αυτή δεν είναι σκηνο-θετική ατάκα, τότε ποια είναι, έτσι; Η Άννα Διαμαντοπούλου (φαίνεται οτι) βλέπει πως τα... κουκιά δεν της βγαίνουν κι έτσι δεν διστάζει να... προκαλέσει κάθε (σκηνο-θετική και μη) λογική, αφήνοντας το μέλλον του ΠΑΣΟΚ στους... ώμους του Βαγγέλη! Ε, κοτζάμ Ευρώπη χωράνε αυτοί οι ώμοι, την Ελλάδα δεν θα καταφέρουν να κρατήσουν; Βοήθεια μας... Όχι, όχι, απ΄τον Βαγγέλη.. Απ' αυτούς που (συνεχίζουν να) βάζουν τα ατομικά / κομματικά συμφέροντα πάνω απ' τα συλλογικά...
Saturday, 7 January 2012
Γιατί πρέπει να γίνεις "πρώην" για να μιλήσεις ξεκάθαρα;
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_07/01/2012_468486
Του Παναγη Bουρλουμη*
Ανάμεσα στις διάφορες μπαρούφες του είδους «τα κράτη δεν χρεοκοπούν», ξεχωρίζει τώρα εκείνη που λέει ότι «στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Μπέλα παρόλα, αλλά οι επόμενες εκλογές -όποτε γίνουν- μας απειλούν με ανακύκλωση εκείνων που έφεραν τη χώρα μας στη σημερινή κατάντια. Τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από κάτι τέτοιο; Ο λαός τα βλέπει και ο καθένας αναρωτιέται με τι τρόπο μια πολιτική τάξη, ένα σύστημα, που μας έριξε έξω όταν όλα πήγαιναν πρίμα, θα μπορέσει να μας σώσει τώρα που έπιασε άγρια φουρτούνα. Ο λαός τα νιώθει, αλλά τι μπορεί να κάνει; Ο ψηφοφόρος είναι αιχμάλωτος και η αποχή ή η φυγή από τα δύο κόμματα εξουσίας προς περιθωριακούς μπορεί να εκτονώνει αλλά δεν λύνει το αδιέξοδο.
Τα ίδια βλέπουν και οι απέξω – εκείνοι που μας δάνεισαν γιατί πίστεψαν κάποτε ότι το κράτος μας ήταν φερέγγυο. Και τώρα ζητάμε από τους ίδιους όχι απλά να χάσουν τα μισά, αλλά να μας δώσουν κι άλλα, μήπως και γλιτώσουν τα υπόλοιπα. Αυτοί όμως δεν είναι παγιδευμένοι όπως εμείς. Βρίσκονται σε δυσάρεστη κατάσταση αλλά μετρούν τα πράγματα και θα αποφασίσουν να κάνουν εκείνο που θα τους πονέσει λιγότερο. Μας παρακολουθούν με κρύο μάτι υπολογίζοντας αν τους συμφέρει να μας παρασταθούν ή μήπως να μας αφήσουν να βουλιάξουμε. Θα κρίνουν αν η χώρα μας θα μπορέσει μέσα σε κάποιο διάστημα να ξανασταθεί στα πόδια της. Να νοικοκυρευτεί στον βαθμό που θα τους δώσει βάσιμη ελπίδα ότι θα πάρουν κάτι πίσω, έστω με απώλειες και καθυστέρηση. Πιο σημαντικό από τα λεφτά, θα κρίνουν αν είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε την πορεία της Ευρώπης ή θα παραμείνουμε αιώνια ένα βαρίδι. Την κρίση τους θα επηρεάσει ο βαθμός ειλικρίνειας της δέσμευσής μας να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και η ικανότητά μας να τις εκπληρώσουμε.
Οι ξένοι έχουν μάθει το μάθημά τους. Τους ξεγελάσαμε αρκετές φορές και έχουν στήσει τώρα τους δικούς τους μηχανισμούς για να μετράνε την πορεία μας. Και τι βλέπουν μέχρι τώρα; Συνεχής κατήφορος. Χιμαιρικοί προϋπολογισμοί, αστοχίες παντού, ξεχαρβαλωμένη διοίκηση – Δικαιοσύνη. Μποϊκοτάρισμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οπισθοχώρηση σε κάθε συντεχνιακή αντίδραση. Την πραγματική οικονομία να φθίνει ραγδαία, την ανεργία να μεγαλώνει και ένα τσίρκο από σχεδόν πενήντα υπουργούς με την προσοχή στραμμένη στις επόμενες εκλογές, κομματικές και εθνικές.
Ως τώρα έχουμε αποτύχει και ο χρόνος τρέχει.
Για να πάρουμε την προηγούμενη δόση των 8 δισ., αναγκαστήκαμε να αφήσουμε κατά μέρος τις σαχλαμάρες για δημοψήφισμα, τα «δεν υπογράφω» και τους Πετσάλνικους, αλλάξαμε πρωθυπουργό και φέραμε τον Παπαδήμο. Αυτά δεν είναι μικροπράγματα. Σε δύο μήνες ελπίζουμε στην επόμενη δόση που είναι δέκα φορές μεγαλύτερη. Χωρίς αυτή χρεοκοπούμε σίγουρα και άτακτα γιατί λήγουν γραμμάτια 10 δισ. Οταν κάποιος πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη το σκέπτεται πολύ και ογδόντα δισ. δεν είναι λίγα. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά προβλέπω ότι το PSI και η δανειακή σύμβαση δεν θα αρκέσουν για να πείσουν εκείνους από τους οποίους εξαρτώμεθα. Οσο καλά και αν πάνε οι διαπραγματεύσεις, υπογραφές δεν θα μπουν αν δεν εξασφαλίσουν οι αντισυμβαλλόμενοί μας προοπτική πολιτικής σταθερότητας και αποτελεσματικής διοίκησης για μια αρκετά μακρά περίοδο και βέβαια όχι μέχρι το Πάσχα. Ο προεκλογικός πυρετός στην τωρινή συγκυρία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Αυτά έπρεπε να τα καταλαβαίνουμε μόνοι μας, αλλά φοβάμαι ότι θα μας αναγκάσουν άλλοι να σοβαρευτούμε, γιατί αλλιώς σε λίγο θα ζητιανεύουμε για καύσιμα για τις μηχανές της αστυνομίας, αλλά και για τον στόλο και την αεροπορία.
* Ο κ. Παναγής Βουρλούμης είναι πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ.
Σχόλιο: Καλά όλα αυτά και... ακριβή! Και καλώς λέγονται.. Απλά αναρωτιέμαι αν είμαι ο μόνος που κουράστηκε ν' ακούει "σωστά" λόγια από "πρώην" του συστήματος (που τώρα καταγγέλουν...)
Του Παναγη Bουρλουμη*
Ανάμεσα στις διάφορες μπαρούφες του είδους «τα κράτη δεν χρεοκοπούν», ξεχωρίζει τώρα εκείνη που λέει ότι «στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Μπέλα παρόλα, αλλά οι επόμενες εκλογές -όποτε γίνουν- μας απειλούν με ανακύκλωση εκείνων που έφεραν τη χώρα μας στη σημερινή κατάντια. Τι καλό μπορούμε να περιμένουμε από κάτι τέτοιο; Ο λαός τα βλέπει και ο καθένας αναρωτιέται με τι τρόπο μια πολιτική τάξη, ένα σύστημα, που μας έριξε έξω όταν όλα πήγαιναν πρίμα, θα μπορέσει να μας σώσει τώρα που έπιασε άγρια φουρτούνα. Ο λαός τα νιώθει, αλλά τι μπορεί να κάνει; Ο ψηφοφόρος είναι αιχμάλωτος και η αποχή ή η φυγή από τα δύο κόμματα εξουσίας προς περιθωριακούς μπορεί να εκτονώνει αλλά δεν λύνει το αδιέξοδο.
Τα ίδια βλέπουν και οι απέξω – εκείνοι που μας δάνεισαν γιατί πίστεψαν κάποτε ότι το κράτος μας ήταν φερέγγυο. Και τώρα ζητάμε από τους ίδιους όχι απλά να χάσουν τα μισά, αλλά να μας δώσουν κι άλλα, μήπως και γλιτώσουν τα υπόλοιπα. Αυτοί όμως δεν είναι παγιδευμένοι όπως εμείς. Βρίσκονται σε δυσάρεστη κατάσταση αλλά μετρούν τα πράγματα και θα αποφασίσουν να κάνουν εκείνο που θα τους πονέσει λιγότερο. Μας παρακολουθούν με κρύο μάτι υπολογίζοντας αν τους συμφέρει να μας παρασταθούν ή μήπως να μας αφήσουν να βουλιάξουμε. Θα κρίνουν αν η χώρα μας θα μπορέσει μέσα σε κάποιο διάστημα να ξανασταθεί στα πόδια της. Να νοικοκυρευτεί στον βαθμό που θα τους δώσει βάσιμη ελπίδα ότι θα πάρουν κάτι πίσω, έστω με απώλειες και καθυστέρηση. Πιο σημαντικό από τα λεφτά, θα κρίνουν αν είμαστε σε θέση να παρακολουθήσουμε την πορεία της Ευρώπης ή θα παραμείνουμε αιώνια ένα βαρίδι. Την κρίση τους θα επηρεάσει ο βαθμός ειλικρίνειας της δέσμευσής μας να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και η ικανότητά μας να τις εκπληρώσουμε.
Οι ξένοι έχουν μάθει το μάθημά τους. Τους ξεγελάσαμε αρκετές φορές και έχουν στήσει τώρα τους δικούς τους μηχανισμούς για να μετράνε την πορεία μας. Και τι βλέπουν μέχρι τώρα; Συνεχής κατήφορος. Χιμαιρικοί προϋπολογισμοί, αστοχίες παντού, ξεχαρβαλωμένη διοίκηση – Δικαιοσύνη. Μποϊκοτάρισμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οπισθοχώρηση σε κάθε συντεχνιακή αντίδραση. Την πραγματική οικονομία να φθίνει ραγδαία, την ανεργία να μεγαλώνει και ένα τσίρκο από σχεδόν πενήντα υπουργούς με την προσοχή στραμμένη στις επόμενες εκλογές, κομματικές και εθνικές.
Ως τώρα έχουμε αποτύχει και ο χρόνος τρέχει.
Για να πάρουμε την προηγούμενη δόση των 8 δισ., αναγκαστήκαμε να αφήσουμε κατά μέρος τις σαχλαμάρες για δημοψήφισμα, τα «δεν υπογράφω» και τους Πετσάλνικους, αλλάξαμε πρωθυπουργό και φέραμε τον Παπαδήμο. Αυτά δεν είναι μικροπράγματα. Σε δύο μήνες ελπίζουμε στην επόμενη δόση που είναι δέκα φορές μεγαλύτερη. Χωρίς αυτή χρεοκοπούμε σίγουρα και άτακτα γιατί λήγουν γραμμάτια 10 δισ. Οταν κάποιος πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη το σκέπτεται πολύ και ογδόντα δισ. δεν είναι λίγα. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά προβλέπω ότι το PSI και η δανειακή σύμβαση δεν θα αρκέσουν για να πείσουν εκείνους από τους οποίους εξαρτώμεθα. Οσο καλά και αν πάνε οι διαπραγματεύσεις, υπογραφές δεν θα μπουν αν δεν εξασφαλίσουν οι αντισυμβαλλόμενοί μας προοπτική πολιτικής σταθερότητας και αποτελεσματικής διοίκησης για μια αρκετά μακρά περίοδο και βέβαια όχι μέχρι το Πάσχα. Ο προεκλογικός πυρετός στην τωρινή συγκυρία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Αυτά έπρεπε να τα καταλαβαίνουμε μόνοι μας, αλλά φοβάμαι ότι θα μας αναγκάσουν άλλοι να σοβαρευτούμε, γιατί αλλιώς σε λίγο θα ζητιανεύουμε για καύσιμα για τις μηχανές της αστυνομίας, αλλά και για τον στόλο και την αεροπορία.
* Ο κ. Παναγής Βουρλούμης είναι πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ.
Σχόλιο: Καλά όλα αυτά και... ακριβή! Και καλώς λέγονται.. Απλά αναρωτιέμαι αν είμαι ο μόνος που κουράστηκε ν' ακούει "σωστά" λόγια από "πρώην" του συστήματος (που τώρα καταγγέλουν...)
Sunday, 1 January 2012
2011: 'Ενας mini απολογισμός
Είναι όμως αλήθεια!
Κι όσο κι αν δεν θέλω τούτος εδώ ο απολογισμός να είναι μια σύνοψη των όσων (σκηνο-θετημένων και μη) έγιναν μέσα στο 2011, δεν μπορώ να μην σχολιάσω το ένα γέγονος που - τουλάχιστον στα δικά μου μάτια - ξεχώρισε.
Δυστυχώς, αρνητικά!
Ποιό ήταν αυτό; Η προφανής (και σε ορσιμένες περιπτώσεις, περήφανη!) άρνησή μας να αλλάξουμε, προσαρμοζόμενοι σε μια ρεαλιστική πραγματικότητα. Η αδυναμία μας να αντιληφθούμε (πρώτα ΕΜΕΙΣ) πως το μοντέλο ζωής που ακολουθούσαμε δεν είναι (και δεν ήταν ποτέ) βιώσιμο, δεν ήταν ποτέ παραγωγικό, δεν ήταν ποτέ αξιοκρατικό, δεν ήταν ποτέ κατάλληλο για ΕΜΑΣ τους ίδιους.
Ξέρετε, είναι άτιμο πράγμα αυτή η "αλλάγη" - από τη μια γοητευτική, πολλά υποσχόμενη και δημιουργική, από την άλλη δύσκολη να επιτευχθεί χωρίς προσήλωση, δέσμευση στον στόχο και πολλή, πολλή προσπάθεια. Κι ακόμη πιο σημαντικό; Για να αλλάξεις, πρέπει πρώτα και κύρια να αναγνωρίσεις πως το σημερινό, το υπάρχον, το status quo δεν (μας) εξυπηρετεί πλέον. Θέλει κότσια, θέλει διαύγεια πνεύματος, θέλει διάθεση για αυτοκριτική - και δυστυχώς εμείς, σαν τις καμήλες, δεν κοιτάξαμε ποτέ τις δικές μας καμπούρες! Κρίμα...
Σε προσωπικό επίπεδο, ήταν μια δύσκολη χρονιά και για μένα, τον διαχειριστή αυτού εδώ του blog. Το blog, όπως θα ξέρετε, έμενε για πολλές μέρες (μπορεί και μήνες) χωρίς ανανέωση. Κι ας είχα πει, πως θα έβρισκα χρόνο. Κι ας είχα πει, πως όταν υπάρχει διάθεση, πάντα βρίσκεται χρόνος.
Δυστυχώς, αποδείχτηκε στην πράξη πως το 2011, διάθεση για blogging δεν υπήρχε! Βλέπετε, όχι, δεν θα το ρίξω στις εύκολες δικαιολογίες περί έλλειψης χρόνου. Ήταν μια μεταβατική χρονιά για μένα το 2011, με πολλές άλλες υποχρεώσεις, αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο πίστευα πως το blog αυτό θα ήταν - κατά κάποιο τρόπο - ψυχαναλυτικό, θα με βοηθούσε δηλαδή να βγάλω τις έννοιες και τις υποχρεώσεις από το μυαλό μου και θα με βοηθούσε να ξεπεράσω προβλήματα και θέματα.
Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που αρνιόμουν πειστικά να το "κλείσω" - αν και ήταν προφανές, πως δεν ήταν πια μέσα στις άμεσες προτεραιότητές μου!
Τι θα επιφυλάξει το 2012;
Απλά, δεν έχω ιδέα. Ψυχολογικά, έχω (νομίζω) προετοιμαστεί για ένα πολύ πιο δύσκολο σκηνο-θετικά 2012. Και σε παγκόσμιο και σε εθνικό και σε προσωπικό επίπεδο.
Οι κινήσεις που έγιναν μέσα στο 2011, δεν με έπεισαν καθόλου πως υπάρχει ένα master plan για την επόμενη μέρα στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη, οι Έλληνες αρνούμαστε να αλλάξουμε lifestyle και τρόπο σκέψης και παρ΄ όλες τις καλά σκηνο-θετημένες διακυρήξεις για ανάγκη συσπείρωσης και συνεργασίας, μου φαίνεται πως αυτή εδώ η κρίση (μας) κάνει όλους πιο εγωιστές, πιο εγωκεντρικούς, πιο "παρτάκηδες" απ' 'οσο είμασταν! Είναι σχεδόν... τρομακτικό!
Και τι θα γίνει με το blog; Ίδια απάντηση. Μακάρι να ξερα. Βλέπετε, όταν κάτι το κάνεις απλά σαν hobby, είναι δύσκολο να είσαι 100% αφοσιωμένος σε αυτό. Άλλες φορές δεν υπάρχει χρόνος, αλλές φορές επιλέγεις να κάνεις κάτι άλλο, άλλες φορές δεν υπάρχει απλά διάθεση.
Το σίγουρο είναι ένα. Το blog αυτό δεν θα κλείσει. Γιατί πολύ απλά δεν ΘΕΛΩ να κλείσει. Ξέρω πια, πως δεν μπορώ να υποσχεθώ τακτικές ανανεώσεις, κι έτσι δεν θα το κάνω. Η γωνιά αυτή στον κυβερνοχώρο θα συνεχίσει να υπάρχει, και θα συνεχίσουμε να τα λέμε και να τα σχολιάζουμε σκηνο-θετικά. Ίσως με πιο αραιούς ρυθμούς, αλλά πάντοτε με την ίδια αγάπη και τον ίδιο σεβασμό και στο μέσο και στους αναγνώστες!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)