Όντως, τόσο απλά είναι τα πράγματα...

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=20330&autid=4&sn=13

Η Μπαρτσελόνα παίζει τόσο θεαματικά γιατί αυτό απαιτεί ο κόσμος της. Πάτε στο μουσείο της και θα καταλάβετε. Στο μουσείο της Ρεάλ έχει «κούπες», δεκάδες εκτυφλωτικές «κούπες». Στο μουσείο της Μπάρτσα έχει αφιερώματα σε μεγάλους ποδοσφαιριστές την ώρα που από τα βίντεο γουόλ βλέπεις αξέχαστους αγώνες. Η ομάδα παίζει το ποδόσφαιρο που ο κόσμος απαιτεί. Πριν από μερικά χρόνια είχαν προπονητή τον Φαν Χάαλ και πολλούς Ολλανδούς και Βραζιλιάνους. Κέρδιασν δύο σερί πρωταθλήματα και του κουνούσαν μαντίλια να φύγει γιατί δεν ικανοποιούνταν από αυτό που έβλεπαν. Ο Λαπόρτα κατέβηκε να κερδίσει τις εκλογές με σύνθημα τη στροφή στα φυτώρια και τους γηγενείς: η αξιοποίηση των πιτσιρικάδων ήταν πολιτική απόφαση (δηλαδή απόφαση της πόλης) που συνοδεύτηκε από απώλειες πρωταθλημάτων. Ο ίδιος ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι θεματοφύλακας των παραδοσιακών αξιών και βρίσκεται σε αυτή τη θέση επειδή γνωρίζει καλύτερα, ως πρώην αρχηγός της Μπάρτσα, τι ακριβώς θέλει το κοινό.

Παντού ο υπέρτατος κριτής είναι τελικά το κοινό –ακόμα και στην Ελλάδα. Γιατί οι ελληνικές ομάδες δεν ενδιαφέρονται πώς θα κερδίσουν αλλά μόνο αν θα κερδίσουν; Γιατί το άρρωστο κοινό που τις ακολουθεί θέλει νίκες και θριάμβους επί των αλλοφύλων. Γιατί οι προπονητές παίζουν όλοι για το 1-0; Γιατί αν χάσουν δύο ματς, το κοινό θα ζητάει το κεφάλι τους. Γιατί οι πρόεδροι ασχολούνται με τη διαιτησία πιο πολύ κι από το ποδόσφαιρο; Γιατί το κοινό καταλαβαίνει πιο πολύ το στήσιμο ενός διαιτητή από το στήσιμο μιας ομάδας.

Αν υπάρχει είδος ελληνικού ποδοσφαίρου, τότε σίγουρα το ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα βρίσκεται στον αντίποδα. Νομίζω ότι αν υποχρεώναμε 80.000 καταναλωτές θεάματος που γεμίζουν το «Καμπ Νόου» να δουν τρια ντέρμπι στην Ελλάδα, θα χρειάζονταν δραμαμίνες για να μην κάνουν εμετό…

Σχόλιο: Επειδή πολλοί ζητάτε ένα σχόλιο για την ήττα του ΠΑΟ από την Barcelona, παραθέτω απλά το παραπάνω.. Άλλο κοινό, άλλη κουλτούρα, άλλος κόσμος...