Δεν είμαι μεγάλος fan των βιβλίων - προτιμώ τις ταινίες (σκηνο-θέτης, γαρ..) Οπότε, για να μπω στην διαδικασία να αγοράσω (και άρα) και να διαβάσω ένα βιβλίο, θα πρέπει να είμαι πολύ excited γι' αυτό που πρόκειται να διαβάσω.. Το Gomorrah δεν ήταν εξαίρεση αυτού του κανόνα...Υπάρχει και ένας άλλος - άγραφος - κανόνας που λέει πως όταν είσαι πολύ excited για ένα βιβλίο ή για μία ταινία, καταλήγεις συνήθως να απογοητεύεσαι.. Το Gomorrah σίγουρα δεν με απογοήτευσε, αλλά από την άλλη δεν ήταν τόσο καλό όσο το περίμενα...
Το βιβλίο χωρίζεται θεματικά σε τρία μέρη: στο πρώτο (που είναι και με διαφορά το πιο ενδιαφέρον) ο συγγραφέας (αλλά συνάμα και σκηνοθέτης) μιλάει - από πρώτο χέρι - για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της Ναπολιτάνικης μαφίας (Camorra) και πως το δίκτυο που έχουν οργανώσει είναι - και οφείλει να είναι - πιο οργανωμένο, πιο επαγγελματικό και πιο αποτελεσματικό από τα αντίστοιχα των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Είναι μια συναρπαστική περιγραφή και, για όσους δουλεύουν σε επιχειρήσεις, πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπεις πως γνωστές νόρμες και κανόνες εφαρμόζονται από την μαφία... μόνο μην τους αποκαλέσεις έτσι, οι άνθρωποι θεωρούν τους εαυτούς τους επιχειρηματίες που κάνουν μια δουλειά σαν όλες τις άλλες.. άνθρωποι που λίγα έχουν να κάνουν με την συνήθη οπτική μας για την μαφία.. με αυτό το τελευταίο ασχολείται το δεύτερο μέρος του βιβλίου..
Αν για έναν λόγο προκάλεσε τόσες αντιδράσεις αυτό το βιβλίο είναι επειδή "λέει ονόματα".. κι όντως λέει.. πολλά.. πάρα πολλά ονόματα.. τόσα πολλά που χάνεις την μπάλα.. και πασχίζεις να μην χάσεις το ενδιαφέρον.. ονόματα, φατρίες, ναρκωτικά, εκτελέσεις, εκβιασμοί, αρχηγοί, γυναίκες.. είναι το μέρος που το λογοτεχνικό κομμάτι πάει περίπατο και νιώθεις πως περνάς σε ένα καθαρά δημοσιογραφικό ντοκουμέντο.. ενδιαφέρον, σίγουρα ναι, αλλά όχι σκηνο-θετικά (προφανώς βέβαια, νομικά και αστυνομικά..) αν εξαιρέσεις την ακατάσχετη ονοματολογία, το μέρος αυτό δεν προσφέρει κάτι καινούριο, κάτι που να μην το έχουμε ξανακούσει, ξαναδεί ή φανταστεί..
Το τελευταίο μέρος προσπαθεί να απαντήσει στην ερώτηση που είχα κάνει κι εγώ πριν ακόμα διαβάσω το βιβλιο: τι τον οδήγησε να γράψει αυτό το βιβλίο και να αποκαλύψει πράγματα που μπορεί και να του στοιχίσουν την ζωή του; Εύλογο το ερώτημα, η απάντηση, όμως; Δυστυχώς απλή, έως απλοική.. Η αλήθεια.. Η αλήθεια που πρέπει κάποτε να ακουστεί, η αλήθεια που δεν μπορεί άλλο να μένει κρυμμένη.. Εμένα πάντως δεν με κάλυψε..
Συνολικά, ένα ενδιαφέρον βιβλίο, σε καμία περίπτωση δεν μετάνιωσα που το διάβασα και, αν και δεν με ενθουσίασε όσο θα περίμενα, δεν μου "έκοψε" στο παραμικρό την επιθυμία να δω και την ταινία.. Αναμένατε review και για αυτήν..
No comments:
Post a Comment