Το ρίσκο (φαίνεται να) απέτυχε, τι θα γίνει άραγε με τον... ασθενή;;;
Ο ΓΑΠ με μηδενική υποστήριξη για το εγχείρημα του (την οποία φυσικά και δεν επεδίωξε - γιατί;) δεν είχε και πολύ τύχη με το κοινό Ευρωπαϊκό (και ευρύτερο) μέτωπο. Έδωσε τη μάχη που αυτός θεωρούσε σωστή (το αν ήταν όντως σηκώνει πολύ κουβέντα - που δυστυχώς ως Έλληνες δεν μπήκαμε στον κόπο να κάνουμε) κι από ότι φαίνεται έχασε πιο πολλά απ' όσα ήλπιζε (;;;) να κερδίσει..
Καμμένο χαρτί πλέον; Έτσι φαίνεται, και παρά την γνωστή σε όλους ανθεκτικότητα του, ποιός αλήθεια θα στοιχημάτιζε υπέρ του για την αυριανή ψήφο εμπιστοσύνης;
Απ' αλλού ξεκίνησα όμως, κι αλλού με πήγε...
Ο ΓΑΠ έχει - φυσικά! - τις ευθύνες του! Εμείς οι υπόλοιποι όμως;
Για μήνες είχα κουραστεί να διαβάζω ληβέλους για την Άγκελα Μέρκελ και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, που ήθελαν με το έτσι θέλω να κάνουν κουμάντο στο πορτοφόλι και τις συνήθειες του Έλληνα - δεν είμαι ο μόνος που τα θυμάται, έτσι δεν είναι; Μέχρι και συνθήματα σε γήπεδα ακούσαμε!
Και ξαφνικά... Πλήρης σκηνο-θετική κωλοτούμπα!
Από χθες, δημοσιογράφοι, αναλυτές, bloggers, αλλά και απλοί πολίτες ανυπομονούσαν για το... ass-whooping που θα έπεφτε στον Πρωθυπουργό από Μέρκελ και σια!
Τι έγινε ρε παιδιά; Που θα λέγε κι ο Σπύρος Παπαδόπουλος στους Απαράδεκτους...
Έγινε ξαφνικά η Μέρκελ καλή; Πως όλοι αυτοί οι πολέμιοι του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, της νέας δανειακής σύμβασης, και της Ευρώπης έγιναν μέσα σε μια νύχτα υπέρμαχοι της παραμονής μας στο Ευρώ;;;
Είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες!
Θέλουν παραμονή στο Ευρώ, αλλά δεν θέλουν να αναλάβουν καμία από τις (σκληρές) προϋποθέσεις που αυτό συνεπάγεται. Θέλουν παραμονή σε ένα κλειστό lobby, απαιτώντας παράλληλα να συνεχίσουν να μην πλοιρούν τα τυπικά κριτήρια.
Τελικά είχε δίκιο η Μέρκελ που έλεγε πως συμπάθει τους Έλληνες όταν φέρονται λογικά.
Πόσο συχνά γίνεται αυτό όμως;
No comments:
Post a Comment