Είναι τρελοί αυτοί οι... Έλληνες!!

Το ρίσκο (φαίνεται να) απέτυχε, τι θα γίνει άραγε με τον... ασθενή;;;

Ο ΓΑΠ με μηδενική υποστήριξη για το εγχείρημα του (την οποία φυσικά και δεν επεδίωξε - γιατί;) δεν είχε και πολύ τύχη με το κοινό Ευρωπαϊκό (και ευρύτερο) μέτωπο. Έδωσε τη μάχη που αυτός θεωρούσε σωστή (το αν ήταν όντως σηκώνει πολύ κουβέντα - που δυστυχώς ως Έλληνες δεν μπήκαμε στον κόπο να κάνουμε) κι από ότι φαίνεται έχασε πιο πολλά απ' όσα ήλπιζε (;;;) να κερδίσει..

Καμμένο χαρτί πλέον; Έτσι φαίνεται, και παρά την γνωστή σε όλους ανθεκτικότητα του, ποιός αλήθεια θα στοιχημάτιζε υπέρ του για την αυριανή ψήφο εμπιστοσύνης;

Απ' αλλού ξεκίνησα όμως, κι αλλού με πήγε...

Ο ΓΑΠ έχει - φυσικά! - τις ευθύνες του! Εμείς οι υπόλοιποι όμως;

Για μήνες είχα κουραστεί να διαβάζω ληβέλους για την Άγκελα Μέρκελ και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, που ήθελαν με το έτσι θέλω να κάνουν κουμάντο στο πορτοφόλι και τις συνήθειες του Έλληνα - δεν είμαι ο μόνος που τα θυμάται, έτσι δεν είναι; Μέχρι και συνθήματα σε γήπεδα ακούσαμε!

Και ξαφνικά... Πλήρης σκηνο-θετική κωλοτούμπα!

Από χθες, δημοσιογράφοι, αναλυτές, bloggers, αλλά και απλοί πολίτες ανυπομονούσαν για το... ass-whooping που θα έπεφτε στον Πρωθυπουργό από Μέρκελ και σια!

Τι έγινε ρε παιδιά; Που θα λέγε κι ο Σπύρος Παπαδόπουλος στους Απαράδεκτους...

Έγινε ξαφνικά η Μέρκελ καλή; Πως όλοι αυτοί οι πολέμιοι του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου, της νέας δανειακής σύμβασης, και της Ευρώπης έγιναν μέσα σε μια νύχτα υπέρμαχοι της παραμονής μας στο Ευρώ;;;

Είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες!

Θέλουν παραμονή στο Ευρώ, αλλά δεν θέλουν να αναλάβουν καμία από τις (σκληρές) προϋποθέσεις που αυτό συνεπάγεται. Θέλουν παραμονή σε ένα κλειστό lobby, απαιτώντας παράλληλα να συνεχίσουν να μην πλοιρούν τα τυπικά κριτήρια.

Τελικά είχε δίκιο η Μέρκελ που έλεγε πως συμπάθει τους Έλληνες όταν φέρονται λογικά.

Πόσο συχνά γίνεται αυτό όμως;

Ώρα ευθύνης!

Κύριοι, το πάρτι τελείωσε!

Δεν γίνεται, δεν πάει άλλο.. Η γενιά των Ελλήνων που το μόνο που έμαθε να κάνει καλά είναι το να βρίσκει δικαιολογίες και να επιρρίπτει ευθύνες σε... βαρβάρους πρέπει να εκλείψει!!!

Δεν πάει άλλο..

Κάποια στιγμή πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη των σταυρών που βάζουμε στα ψηφοδέλτια, την ευθύνη της εκλογής των - όποιων - αντιπροσώπων μας στη Βουλή! Δεν είδαν φως και μπήκαν ξέρετε!

Ναι, σε σένα μιλάω μεγάλε, σε σένα που έβαλες σταυρό στην Καιλη! Είσαι άραγε περήφανος να την βλέπεις τώρα να απειλεί (με παραίτηση) τον Πρωθυπουργό, εκβιάζοντας στην ουσία (αφού... περιμένει να δει αν ο Πρωθυπουργός... υποκύψει... για το καλό της χώρας πάντοτε). Sorry μεγάλε, αλλά δεν μπορείς πλέον να πεις πως δεν φέρεις ευθύνη...

Και στην τελική, αν η εκπρόσωπος σου σε απογοήτευσε (είδες, ξέρω πως είσαι καλός στις δικαιολογίες) τώρα έχεις μια επιλογή να πάρεις την ευθύνη ΑΜΕΣΑ - αλήθεια, αυτό δεν ζητούσαν οι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ;;;

Δημοψήφισμα λοιπόν... Αν βέβαια φτάσουμε μέχρις εκεί..

Γιατί βλέπεις, φίλε ψηφοφόρε, οι αντιπρόσωποι σου στην Βουλή, δεν θέλουν να σε φορτώνουν με τέτοιες σκοτούρες. Η (ανίερη) συμφωνία της πελατειακής σχέσης προβλέπει άλλα βλέπεις...

Είναι ώρα ευθύνης λοιπόν!

Μένουμε στα ίδια στα γνωστά; Θα συνεχίσουμε απλά να δείχνουμε με το δάχτυλο τους... βαρβάρους ή θα σοβαρευτούμε επιτέλους και θα αναλάβουμε την ευθύνη των επιλογών μας;

Ώρα ευθύνης!!!

(Θα) Είναι κρίμα...

Διαφωνίες φυσικά και μπορούμε να έχουμε.. Οι εποχές είναι τέτοιες που δεν είναι δυνατό να συμφωνούμε όλοι με όλους για... όλα.

Αυτό βέβαια απέχει πολύ από τα όσα σκηνο-θετήματα παρακολουθούμε τις τελευταίες ώρες. Τίποτα απ όσα βλέπουμε δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν είναι αυθόρμητο. Αντίθετα.

Όλα είναι σκηνο-θετημένα!!!

Ο Πρωθυπουργός, ναι αυτός που είχε κατηγορηθεί πως παραχωρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στους Ευρωπαίους, αποφασίζει να πάει σε δημοψήφισμα και δέχεται πυρά (αλλά και μερικά κυρήγματα πατριωτισμού) από τους βουλευτές του ίδιου του του κόμματος!

Ποιος είπε πως οι αυτοκρατορίες πέφτουν πάντοτε από μέσα;

Η διαπλοκή, η διαφθορά, κάθετι βρώμικο και ανήθικο, όλα όσα οδήγησαν την χώρα εδώ που είναι σήμερα παίζουν ένα από τα τελευταία τους χαρτιά!

Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για εμπνευσμένες σκηνο-θεσίες, όχι όταν τα συμφέροντα παίζουν κορώνα - γράμματα την ύπαρξή τους.

Ποιος θα νικήσει; Ποιος θα επικρατήσει; Ποιος στην τελική θα αναλάβει την ευθύνη να ρίξει την κυβέρνηση; Και ποιος θα πληρώσει το τίμημα;