Που πήγαν οι πραγματικές γυναίκες;

http://www.men24.gr/html/ent/881/ent.117881.asp

Υψώνει το λάβαρο ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Amber alert. Αναζητούνται αυθεντικές, original, παραδοσιακές γυναίκες. Το ανδρικό φύλλο δέχεται επίθεση από κάθε γυναίκα που κυκλοφορεί σε αυτόν τον πλανήτη και το MEN 24 απαντάς στις προκλήσεις.

Έχω βαρεθεί να ακούω από γνωστές, φίλες, κολλητές, συγγενείς και κάθε λογής γυναίκες την ίδια ατάκα: «Πού πήγαν τα αυθεντικά αρσενικά;». Είναι η καραμέλα την οποία πιπιλάνε εδώ και μερικά χρόνια οι γυναίκες οι οποίες για τον έναν ή τον άλλο λόγο μένουν ανύπανδρες, χωρισμένες και άλλα από «α» στερητικό που αδυνατώ να αναφέρω.

Και ορισμένες φορές τείνω να συμφωνήσω μαζί τους συζητώντας για συμπεριφορές ανδρών που δεν τα τιμάνε τα παντελόνια τους. Αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων θέλω να κατέβω σαν τον Θανάση Γιαννακόπουλο στο παρκέ του ΟΑΚΑ και να φωνάξω από το μικρόφωνο να μην απαντάνε οι άντρες στις προκλήσεις.

Σίγουρα υπάρχουν και εκείνοι που δεν φέρονται ντόμπρα απέναντι στις γυναίκες. Αλλά,0 πρώτον, δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουμε όλοι στο ίδιο καζάνι και δεύτερον, πρέπει να αναρωτηθούμε κάτι άλλο. Μήπως πρέπει οι γυναίκες, αντί να μας κράζουν, να δουν πόσο έχει αλλάξει η δική τους συμπεριφορά;

Ένα φτωχό άλλοθι

Έχω ακούσει τις σαχλαμάρες ότι δεν υπάρχουν πια άντρες και ότι δεν ξέρουμε πώς να φερθούμε από μοντέλο που δεν κατάφερε να της κάτσει ένας ποδοσφαιριστής. Τα άκουσα και από μια φίλη μου που την πέφτει εδώ και 6 μήνες στον ίδιο τύπο και τον κράζει ότι είναι ομοφυλόφιλος που δεν της την πέφτει. Το έχω ακούσει ακόμα και από 18χρονη κοπέλα που ακόμα δεν έχει βγει από το αβγό και έμαθε τους άντρες. Αυτό που δεν δέχονται αυτές οι γυναίκες να περάσει από το μυαλό τους είναι η έννοια της αποτυχίας. Το ενδεχόμενο ότι μπορεί να υπάρχει άντρας που δεν τις γουστάρει. Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι το γεγονός ότι όλες όσες τα λένε αυτά δεν είναι άσχημες γκόμενες. Ίσα-ίσα είναι γυναίκες που έχουν πολλές κατακτήσεις και ίσως για αυτό δεν διανοούνται την περίπτωση… απλά να μην τις γουστάρουν.

Τα παιδιά της αλλαγής

Να δεχτώ ότι άλλαξαν οι άντρες. Ότι φλώρεψαν, ότι έμαθαν να τα βρίσκουν όλα έτοιμα και ότι επαναπαύτηκαν στις γυναίκες που τους το έδιναν στο πιάτο. Και η αλλαγή σε αυτό το θέμα όπως και σε κάθε άλλη κοινωνική ή ανθρωπολογική τάση, ορίζεται από κάποιες συνισταμένες. Κάτι άλλαξε σε αυτόν τον ρημαδοκόσμο και οι άντρες πέρασαν στα μετόπισθεν. Κάτι άλλαξε και πλέον οι γυναίκες διαλαλούν ότι τους original άντρες που βρωμάνε τεστοστερόνη τους βρίσκεις με το σταγονόμετρο. Κάτι έγινε και οι άντρες ξαφνικά παίζουν και λίγο άμυνα. Και έγινε αυτό που αναγκάζει την οποιαδήποτε ομάδα να παίξει άμυνα. Η «αντίπαλη» ομάδα πέρασε στην επίθεση.

Απέναντι στα θηρία

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η λαϊκή κατακραυγή κατά των ανδρών συμπίπτει χρονικά με την εμφάνιση μιας νέας (τότε) κατηγορίας γυναικών, των cougar. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι (σιχαμένο κλισέ αθλητικογράφων) τα cougar είναι εκείνες οι γυναίκες άνω των 30 ετών οι οποίες, είτε ανήκουν και στην κατηγορία των milfs (έχοντας παιδιά) είτε όχι, κυκλοφορούν εκεί έξω και την πέφτουν αδιάκριτα σε ό,τι αρσενικό κινείται. Είναι εκείνες οι γυναίκες που κλέβουν τον ρόλο του άνδρα και σε πλησιάζουν στο μπαρ να σε κεράσουν ένα ποτό, ειδικά αν είσαι μικρότερος. Εκείνες που θέλουν να έχουν τα ηνία στη σχέση και να λαμβάνουν τις αποφάσεις, επειδή έτσι επιβάλει η σύγχρονη κοινωνία και το κοινωνικό στάτους των γυναικών που έχει (πολύ σωστά) διαμορφωθεί.

Που είναι τα κορίτσια που ξέραμε;

Το ότι είναι λοιπόν λογικό και δίκαιο να έχουν αλλάξει οι συμπεριφορές και οι απαιτήσεις ανδρών και γυναικών, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν μπορούμε να εκφράσουμε το παράπονό μας. Και είναι περίπου ίδιο με το παράπονο των γυναικών. Οι γυναίκες λένε ότι έχουν εκλείψει από την κοινωνία οι άνδρες-Κούρκουλοι. Εμένα όμως μου φαίνεται ότι όσο έχουν λείψει οι βαρβατάνδρες, άλλο τόσο έχουν εξαφανιστεί και οι κλασικές γυναίκες. Εκείνα τα αγνά κορίτσια με τις κορδέλες στα μαλλιά που περίμεναν υπομονετικά τον άνδρα κυνηγό να κάνει την κίνησή του. Οι γυναίκες – θήραμα. Και μαζί τους χάθηκε και όλο το παιχνίδι.

Ο κόσμος μας αλλάζει. Και μαζί του αλλάζουν και οι συμπεριφορές μας. Και αυτό είναι κάτι που απλά οφείλουμε να το αποδεχτούμε και να αφήσουμε τα ρητορικά ερωτήματα. Εδώ είναι και οι άνδρες και οι γυναίκες. Δεν πήγαν πουθενά. Απλά ανακατεύουν την τράπουλα…

Σχόλιο: It (always) takes two...