Είναι από αυτά τα ωραία περίεργα της ζωής! Εκεί που σου βγαίνει (σχεδόν από το πουθενά) ένα ωραίο ταξίδι στο εξωτερικό, ο πονόδοντος και ένας... ευρωπαϊκός αποκλεισμός σου χτυπούν την πόρτα!
Λες, δεν ανοίγω! Έλα όμως που δεν έχεις επιλογή!!
Έτσι και ο αποκλεισμός σε χαλάει (πολύ!) και στον οδοντίατρο δεν προλαβαινεις να πας, γιατί πετάς! Κι αν το ταξίδι σε κάνει να ξεχάσεις τον αποκλεισμό, το (χαλασμένο) δόντι δεν καταλαβαίνει από τέτοια..
Μ αυτά και μ αυτά πέρασε αυτο το 3μεράκι, που είχε και τα ωραία του, είχε όμως και τα περίεργά του - δεν βαριέσαι, όλα μέσα στη ζωή είναι!
Μέσα στη ζωή μας μπήκε - φυσικά! - ξανά και ο Valverde! Και μπορεί στο εξωτερικό οι ειδήσεις για τα ποδοσφαιρικά στην Ελλάδα να μην φτάνουν, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και τα SMS!
Δεν νομίζω πως έχει νόημα να σχολιάσω την πρόσληψη Valverde (και πολύ άργησε!), θα μου επιτρέψετε όμως ένα σχόλιο για τον Έβαλντ Λίνεν: όσο καλός κι αν ήταν, όσες νίκες και αν έκανε, η τύχη του ήταν προδιαγεγραμμένη - και γι αυτό και η πορεία του ήταν σύντομη!!
Ένας προπονητής που ετσιθελικά τοποθετήθηκε από την προηγούμενη διοίκηση, δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβάλλει τον νομό του και τα θέλω του μέσα στην ομάδα! Άνθρωπος καλλιεργημένος και χαμηλών τόνων, χρειαζόταν στήριξη για να παράγει έργο, στήριξη που την είχε μόνο στα χαρτιά! Προς τιμήν του, δεν έκαψε την ομάδα από τον Ιούλη για να εξασφαλίσει την παραμονή του στον πάγκο, αλλά δεν είχε και την πυγμή να επιβάλλει σαρωτικές αλλαγές!
Για μένα καλώς έφυγε, αλλά αναγνωρίζω πως δεν του δόθηκε ποτέ ευκαιρία να δώσει ότι μπορούσε!
Αυτά! Βούρ για τον οδοντίατρο τώρα...
No comments:
Post a Comment